زمان یکی از مؤلفه های اثربخشی آموزش در برگزاری درس تربیت بدنی است. هدف تحقیق حاضر بررسی تناسب زمان درس تربیت بدنی عمومی (1) با میزان اثربخشی آموزش این درس و رابطه آن با اثربخشی مؤلفه های آموزش بود. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بود و داده ها به شکل میدانی جمع آوری شد. جامعه تحقیق شامل مربیان و استادان دانشگاه های تهران به تعداد 82 نفر بود که به آموزش درس تربیت بدنی عمومی اشتغال داشتند و به شکل کل شمار در تحقیق حضور یافتند. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای بود که پس از تأیید روایی و پایایی (77/0=α) استفاده شد. یافته ها نشان داد که میزان زمان اختصاص یافته به درس تربیت بدنی در هر جلسه و در طول ترم تناسبی با محتوا، روش تدریس، اهداف درس و نوع ارزشیابی درس ندارد و تنها با مؤثر بودن بازخور ارائه شده و ارزشیابی پس از هر مبحث درسی تناسب داشت. تدوین محتوا و سرفصل درس تربیت بدنی عمومی باید با توجه به زمان اجرای این درس تناسب یابد و نیز تعداد شرکت کنندگان در هر کلاس محدود شود تا امکان بهره برداری بهتر از کلاس در زمان معین شده و سرفصل های مشخص فراهم شود.
