این نظریه که قضیه یا تصدیق لفظ مرکب تام خبری است که قابلیت صدق و کذب دارد تقریبا مورد اعتقاد همه منطق دانان است قابلیت صدق و کذب ذاتی قضیه است و به همین دلیل است که ارزش هر قضیه در قالب منفصله حقیقیه که مبین نفی تناقض است در می آید یعنی هر قضیه ای یا صادق است یا کاذب و حالت سومی قابل فرض نیست این ملاک در همه انواع قضایای خبری صدق می کند و هیچ استثنایی ندارد اما از همان آغاز تدوین اندیشه و خصوصا در میان متفکرین یونان قضایا و جملاتی مطرح شد که این ملاک را زیر سوال می برد این شبهات به پارادوکس (تناقض نما) مشهور شدند اگر چه پارادوکسها انواع متفاوتی دارند ولی برخی از سایر موارد مشهورتر پیچیده تر و شاید کاربردی تراند جمله دروغگو به نوعی از همه پارادوکسها مشهور ت است و چون همه این نوع جملات ماهیت واحدی دارند حل آن منجر به حال دیگر شبهات خواهد گردید مقاله حاضر بحث مختصری است راجع به ماهیت خاستگاه و آراء متفاوتی که در حل پارادوکسها ارائه شده است.