در این نوشتار ضمن تعریف و تبیین بحث اسراف و هزینهفرصت به بررسی و تبیین رابطه و موضوعشناسی بحث اسراف با هزینهفرصت پرداخته و در صدد پاسخ به این مسأله برمیآید که در موارد تزاحم هزینهفرصت و اسراف، مواردی که هزینه فرصت اجتناب از اسراف بیشتر از هزینه اسراف باشد، انتخاب بهینه کدام است؟ و تکلیف شرعی مدیر مسلمان چیست؟ جواب این مسأله را با تبیین مسأله اسراف اینگونه میتوان بیان داشت که اساسا نهتنها بین این دو تزاحم نبوده بلکه ازآنجا که هزینهفرصت امری عقلایی است ابزاری جهت موضوعشناسی و مصداقشناسی اسراف میباشد و میتواند به عنوان ملاکی برای شناخت مصادیق اسراف محسوب گردد و از این جهت میتوان حد بهینهای برای ریخت و پاش در ادارات قائل بود که فراتر از آن اسراف محسوب میشود.