پژوهشنامه روانشناسی مثبت

هدف مطالعه حاضر، بررسی رابطه ذهن آگاهی با بهزیستی روانشناسی با میانجی گری تنظیم التزام راهبردی و عزت نفس بود. به این منظور، 211 نفر از دانشجویان دختر ساکن مجتمع خوابگاهی دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (RPWS)، مقیاس تنظیم التزام راهبردی (SERS)، پرسش نامه پنج عاملی ذهن آگاهی (MFFI) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (RSES) را تکمیل کردند. پس از گردآوری داده ها، مدلیابی معادلات ساختاری برای آزمون مدل پیشنهادی و فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل ها نشان دادند ذهن آگاهی با بهزیستی روا نشناختی، تنظیم التزام راهبردی و عزت نفس، روابط معنی دار و مثبت دارد. همچنین، ذهن آگاهی ازطریق تنظیم التزام راهبردی بر عزت نفس و بهزیستی روانشناسی اثرگذار است. این یافته ها اشاره کردند احتمالاً افراد ذهن آگاه در رویارویی با شرایط چالش انگیز و تهدیدکننده محیطی توانایی بیشتری در حفظ عزت نفس خود دارند و درنتیجه، از بهزیستی روانشناسی بالاتری برخوردارند.

هدف پژوهش بررسی تأثیر مداخله مثبت نگر گروهیبر پیوند با مدرسه در دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 60 نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (گروه آزمایش 30 نفر و گروه کنترل 30 نفر). مداخله مثبت نگرگروهیدر گروه آزمایش به مدت 8 جلسه گروهی 5/1 ساعته اجرا شد و یک ماه بعد از اتمام جلسه ها آزمون پیگیری اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه پیوند با مدرسه رضایی شریف استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد مداخله مثبت نگر گروهیمیزان پیوند با مدرسه و مؤلفه های آن را در دانش آموزان دختر در مرحله پس آزمون و پیگیری افزایش داده است. براساس یافته های پژوهش می توان گفت مداخله مثبت نگربه شیوه گروهی در افزایش پیوند با مدرسه در دانش آموزان دختر مؤثر بود.

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر مهرورزی به خود و چشم انداز زمانی به آینده در زنان یائسه بود. گروه نمونه 30 نفر از زنان یائسه 50-55 ساله شهر تهران بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند از فرهنگ سرای معرفت، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل و دوره پیگیری گماشته شدند. روش این پژوهش، نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. پرسش نامه های مهرورزی به خود «نف» و چشم انداز زمانی به آینده برادرز، چیو، دیل قبل و بعد و به فاصله 3 ماه پس از مداخله در هر دو گروه اندازه گیری شد. درمان مبتنی بر کیفیت زندگی طی 8 جلسه 120 دقیقه ای برای افراد گروه آزمایش اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آزمون از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر افزایش مهرورزی به خود و چشم انداز زمانی به آینده هم پس از روان درمان کیفیت زندگی و هم پس از مدت 3 ماه از پایان روان درمانی در زنان یائسه مؤثر است. براساس نتایج، درمان مبتنی بر کیفیت زندگی می تواند موجب افزایش معنادار مهرورزی به خود و چشم انداز به آینده در زنان یائسه شود.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی روانشناختی براساس مؤلفه های سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، خوش بینی، تاب آوری و امیدواری) و مؤلفه های نگرش معنوی (نگرش معنوی و توانایی معنوی) انجام شد. آزمودنی ها شامل 354 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه قم بودند که با روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند؛ بدین گونه که از هر دانشکده، نمونه ای مستقل متناسب با حجم آن دانشکده انتخاب شد و به پرسش نامه های بهزیستی روانشناختی ریف، سرمایه روانشناختی لوتانز و سنجش نگرش معنوی شهیدی و فرج نیا پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند خودکارآمدی، خوش بینی و توانایی معنوی، توانایی پیش بینی بهزیستی روانشناختی را داشتند؛ اما تاب آوری، امیدواری و نگرش معنوی قادر به پیش بینی بهزیستی روانشناختی نبودند؛ بنابراین می توان با برنامه ریزی های صحیح در راستای تقویت خودکارآمدی، خوش بینی و معنویات، سطح بهزیستی روانشناختی افراد را ارتقا داد.

بهزیستی روانی یکی از مولفه های مهم سلامت روانی در سالمندان است که بررسی عوامل موثر بر آن اهمیت دارد. این پژوهش با هدف بررسی نقش عفو، سپاسگزاری و تواضع در پیش بینی بهزیستی روانی سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی بود. از میان سالمندان دو محله شهر اهواز 103 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. همه سالمندان پرسشنامه های عفو، سپاسگزاری، تواضع و بهزیستی روانی را تکمیل کردند. نتایج داده ها با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام به گام نشان داد عفو، سپاسگزاری و تواضع با بهزیستی ذهنی سالمندان رابطه مثبت و معنادار داشتند. عفو، سپاسگزاری و تواضع 5/30 از تغییرات بهزیستی روانی در سالمندان را پیش بینی کردند. عفو قوی ترین نقش را در پیش بینی بهزیستی روانی در سالمندان داشت. با توجه به نتایج متغیرهای عفو، سپاسگزاری و تواضع به ترتیب نقش موثری در پیش بینی بهزیستی ذهنی سالمندان داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود بهزیستی روانی سالمندان در کنار درمان های روانشناختی متداول، عوامل عفو، سپاسگزاری و تواضع مورد توجه قرار گیرند.

هدف از پژوهش، بررسی نقش واسطه خودکارآمدی تغییر در رابطه بین سرمایه روانشناختی و تعهد به تغییر کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. با توجه به جدول مورگان و با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 180 نفر (136 نفر مرد و 44 نفر زن) برای نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز، پرسشنامه خودکارآمدی تغییر چن، گولی و ادن و پرسشنامه تعهد به تغییر مایرز و هرسکویچ پاسخ دادند. نتایج براساس روش الگو یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها نشان دادند سرمایه روانشناختی و خودکارآمدی تغییر، اثر مستقیمی بر تعهد به تغییر داشتند؛ همچنین سرمایه روانشناختی اثر مستقیمی بر خودکارآمدی تغییر داشت و سرمایه روانشناختی نیز اثر غیرمستقیمی بر تعهد به تغییر با میانجی گری خودکارآمدی تغییر داشت و الگوی فرضی پژوهش نیز برازش مناسبی نشان داد؛ بنابراین می توان گفت سرمایه روانشناختی و خودکارآمدی تغییر از متغیرهای مهم و مرتبط با تعهد به تغییر در کارکنان هستند.