فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳۰۱ تا ۳۲۰ مورد از کل ۱٬۰۸۱ مورد.
پینوکیو: امپراتوری مخاطب
منبع:
هفت ۱۳۸۶ شماره ۳۹
حوزه های تخصصی:
آسیب شناسی آموزش رشته تئاتر در دانشگاه های ایران و تاثیر آن بر روند تئاتر دانشجویی با تاکید بر درس
منبع:
رهپویه هنر ۱۳۸۶ شماره ۲
حوزه های تخصصی:
از رئالیسم تا جریان سیال ذهن (بررسی نمایشنامه های «پلکان» و «خانمچه و مهتابی» نوشته اکبر رادی)
منبع:
رهپویه هنر ۱۳۸۶ شماره ۴
حوزه های تخصصی:
نسل ما و بیضایی
جایی برای بازی
حوزه های تخصصی:
داستان گویی نمایشی در ایران
حوزه های تخصصی:
هر چند داستان گویی نمایشی در سرزمین ها و زمان های مختلف همواره وجود داشته، در ایران روال رو به رشدی نداشته است. پیش از اسلام، گوسان های پارتی و خنیاگران ساسانی، هنگام داستان گویی از موسیقی، رقص و آواز و احتمالا همراهی چند بازیگر بهره می گرفتند. این نوع داستان گویی در جریان تغییر مذهب ایرانیان از آیین زردشت به اسلام، جوهره خود را حفظ کرد؛ اما برخی ویژگی های خود را از دست داد و بر بازیگری داستان گو اتکا پیدا کرد. در دوره اسلامی به سبب محدودیت هایی که در پی تفسیر آموزه های دینی برای هنرهای تجسمی و نمایشی به وجود آمد، داستان گوییِ نمایشی به روایتی محدود شد که غالبا یک نفره انجام می گرفت و آن را «نقالی» می خواندند. همین محدودیت موجب تقویت بازیگری شد و بر تعزیه تاثیر گذاشت. با عزاداری گسترده و نمایش گرایانه ای که در دوره صفوی آغاز شد و در قرون بعد به نمایش مصائب (تعزیه / شبیه خوانی) منجر گشت، زمینه اجتماعی مساعدی برای نمایش دادن و تجسم بخشیدن داستان های حماسی و مذهبی فراهم آمد و میراث داستان گویی نمایشی نقالان، این تحول را به کمال رسانید.
ماه در آب (تنها راه ممکن)
منبع:
هفت ۱۳۸۵ شماره ۳۲
حوزه های تخصصی:
مبانی نظری نمایش از دید حسین واعظ کاشفی
منبع:
گلستان هنر ۱۳۸۵ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
مرگ و شاعر: متن در خدمت اجرا یا اجرا زیر سایه متن
منبع:
هفت ۱۳۸۵ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی: