نرگس یزدانیان

در پی ابعاد گوناگون شخصیت و تاثیر آن بر حوزه های متنوع سازمان، و بروز تعارض مسئله اصلی این مقاله شکل می گیرد. در این راستا، سازه های تاریک شخصیت به عنوان نقطه کانونی و ارتباط مستقیم آنها با ارزیابی عملکرد حسابرس از ریسک تقلب و همچنین از طریق میانجی گری تعارض درک شده در میان 283 نفر از حسابرسان عضو جامعه حسابداران رسمی موسسات خصوصی حسابرسی و سازمان حسابرسی مورد پژوهش قرار گرفته است. به منظور بررسی سه گانه های تاریک، پرسشنامه جونز و پائولس (2014)، برای سنجش تعارض، پرسشنامه جین(1995) و به منظور ارزیابی عملکرد حسابرس از ریسک تقلب از پرسشنامه الیزابت و رابرت(2005)  استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس-3 نتایج نشان دادند که ماکیاولیسم و خودشیفتگی حسابرس بر عملکرد وی از ارزیابی ریسک تقلب تاثیرگذار هستند، لیکن جامعه ستیزی بر عملکرد حسابرس تاثیرگذار نیست. افزون بر این، ویژگی های شخصیت ماکیاولیسم و خودشیفته حسابرس به واسطه تعارض درک شده بر ارزیابی ریسک تقلب اثرگذار نیستند، لیکن با میانجی گری تعارض فاکتور تاریک جامعه ستیزی بر عملکرد حسابرس از ارزیابی ریسک تقلب تاثیرگذار است. بنابراین مثلث تاریک شخصیت حسابرسان در انجام فعالیت های مرتبط با ارزیابی ریسک تقلب نتایج گوناگونی را به همراه می آورد.

در این مقاله با بررسی اجمالی لزوم توجه به جنبش های هستی شناسی و معرفت شناسی در علوم و علم گرایی در مالی، ابتدا به بیان پاردایم های مالی پرداخته می شود. سپس با تبیین علم اثباتی و هنجاری، مقایسه مفاهیم آن دو در کنار تعبیر سودمندی در کاربرد مدل ها در مالی مورد توجه است. هم چنین، در بیان فاصله با علم موضوع استفاده از ابزار و هنر در مالی مطرح می شود. در ادامه نقد اثبات گرایی مالی در بیان تشابهی میان خردگرایی و ابزارگرایی توضیح داده می شود. نطریاتی که پارادیم های اصلی در مالی است و ضعف آن ها بیان می شود. در آخر نیز به اثباتی یا هنجاری بودن مدل های مالی با توجه به تاثیرات نحوۀ تعامل با داده مورد بررسی قرار می گیرد. ضمن آن که، مشکل ترجمه در مدل از زبان معمولی به زبان رسمی و نظری وجود دارد، که به دلیل عدم امکان مرزبندی میان پدیده های منطقی و غیرمنطقی است. در نهایت، به معرفت شناسی در استفاده از مدل ها در مالی به جای رویکردی صرفاً علمی اثباتی توجه می شود.

هدف: پژوهش حاضر به دنبال شناسایی آینده سازمان های پروژه محور فعال در صنعت خدمات مالی با رویکرد سناریونگاری است. روش: پژوهش حاضر از منظر مبانی فلسفی، پراگماتیسم، از حیث جهت گیری، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها، پیمایشی محسوب می شود. از سوی دیگر، به علت استفاده از روش های کیفی و کمّی دارای روش شناسی آمیخته است. در این پژوهش برای تحلیل داده ها، آزمون آماری بینم، روش ویکور فازی اصلاح شده، ابزار تعاریف ریشه ای و تکنیک سکا به کار گرفته شد. از آزمون آماری بینم برای غربال پیشران های کلیدی، از روش ویکور فازی اصلاح شده برای تحلیل پیشران های کلیدی پژوهش، از ابزار تعاریف ریشه ای به منظور نگاشت سناریوهای پژوهش و از سکا برای تعیین سناریو محتمل استفاده شد. یافته ها: 25 پیشران از طریق مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان به دست آمد. این پیشران ها با به کارگیری آزمون بینم غربال شدند. در این گام، ۱7 پیشران دارای ضریب معناداری بالای 5 درصد بودند و از تحلیل کنار گذاشته شدند. 8 پیشران باقی مانده با استفاده از ویکور فازی اصلاح شده بررسی شد و دو پیشران محیط قانونی صنعت خدمات مالی و نوع تعامل مؤسسه های مالی سنتی با فین تک ها، بیشترین اولویت را داشتند. بر اساس این دو پیشران، چهار سناریو برای آینده سازمان های پروژه محور فعال در صنعت خدمات مالی با عناوین سرزمین رؤیاها، عصر پارانویا، دنیای بی بنیاد و عصر یخبندان توسعه یافت. در نهایت با به کارگیری تکنیک سکا، سناریو دنیای بی بنیاد به عنوان محتمل ترین سناریو انتخاب شد. نتیجه گیری: در نهایت، پیشنهادهای کاربردی پژوهش بر اساس محتمل ترین و بدترین سناریو با رویکرد دیالکتیک منفی توسعه یافت.

 مدیریت تعارض در رابطه بین تعارض و عملکرد حسابرس نقش مهمی دارد. هدف از مطالعه حاضر نقش مدیریت تعارض بین تعارض درک شده و عملکرد حسابرس از ارزیابی ریسک تقلب است.  نمونه نهایی آماری این پژوهش شامل 283 نفر از حسابرسان شاغل در موسسات حسابرسی است. روش گردآوری داده ها پیمایشی در قالب پرسشنامه بوده و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. شواهد این پژوهش نشان می دهد که نه تنها فرض تعدیل گری سبک های مدیریت تعارض حسابرس در رابطه بین تعارض درک شده و عملیات ارزیابی ریسک تقلب را نمی توان رد کرد، بلکه فرض تاثیر تعارض بر عملکرد حسابرس نیز مورد تائید قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی ها حاکی از آن است که حسابرسان با انتخاب روش های مدیریت تعارض می توانند تعارض فی ما بین را کنترل نموده و در ارزشیابی ریسک تقلب بکار گیرند. افزون براین، ارزیابی ریسک تقلب توسط تعارض درک شده حسابرس تاثیر می پذیرد.

در پژوهش حاضر، تأثیر نوسانات نرخ ارز بر سطوح چولگی و کشیدگی بازده پرتفوی سهام به صورت تجربی مورد تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در «بورس اوراق بهادار تهران» طی سال های 1389 تا 1396 است که تعداد 114 شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. پژوهش از نوع همبستگی بوده و روش گردآوری داده ها در بخش مبانی نظری مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و در بخش آزمون فرضیه های پژوهش مبتنی بر اسنادکاوی صورت های مالی است. به طور کلی روش آماری مورد استفاده در این پژوهش روش رگرسیون داده های ترکیبی است. نتایج نشان داد که نوسانات نرخ ارز بر چولگی و کشیدگی بازده سهام، تأثیر معکوس و معنادار داشته است. تأثیر این نوسانات بر چولگی و کشیدگی سیستماتیک پرتفوی شرکت ها نیز ارزیابی شد و نتایج نشان داد که نوسانات نرخ ارز بر کشیدگی سیستماتیک پرتفوی تأثیر مستقیم داشته است؛ اما تأثیر آن بر چولگی سیستماتیک بازده تأیید نشد.

در این پژوهش به بررسی کاربرد تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر روی تصمیمات افراد در سرمایه گذاری در ابزارهای نوین مالی اسلامی پرداخته شده است. به منظور انجام پژوهش 230 پرسشنامه حاوی 24 سوال در خصوص سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده شامل نگرش، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری درک شده در بین سرمایه گذاران فعال در بازار سرمایه و آشنا به ابزارهای نوین تامین مالی توزیع شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات در این تحقیق از طریق نرم افزار آماری SPSS17 و AMOS صورت گرفته است. به منظور آزمون مدل مفهومی پژوهش و تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که کلیه عوامل پیش بینی کننده رفتار افراد طبق تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر قصد و اقدام آن ها به سرمایه گذاری در ابزارهای نوین مالی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین میزان تاثیر این عوامل بر تصمیمات سرمایه گذاری در میان گروه های مختلف (تفکیک شده بر اساس ویژگی های جمعیت شناختی شامل سن، جنسیت، وضعیت تاهل،سابقه شغلی، میزان تحصیلات و وضعیت درآمد) متفاوت است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دو شیوه تمرینی تناوبی شدید و استقامتی تداومی با شدت متوسط بر بیان ژن PGC1α و VEGF ، در بافت قلبی موش های نر ویستار بود. در این مطالعه تجربی، 24 سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل پایه (تعداد = شش)، گروه کنترل هشت هفته بدون تمرین (تعداد = شش)، گروه تمرین تناوبی شدید (تعداد = شش) و گروه تمرین استقامتی تداومی (تعداد = شش) تقسیم شدند. پروتکل های تمرینی پس از دو هفته آشناسازی، به مدت هشت هفته و هر هفته پنج جلسه اجرا شدند. پروتکل تمرین استقامتی تداومی با شدت 15 تا 30 متر در دقیقه و به مدت 15 تا 60 دقیقه و پروتکل تمرین تناوبی شدید با شدت 28 تا 55 متر در دقیقه و زمان کلی 15 تا 23 دقیقه، مطابق اصل اضافه بار اجرا شدند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها بافت برداری شدند و میزان بیان متغیرها به روش RT-PCR سنجیده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل وار یانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی، در سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که انجام هر دو نوع تمرین به مدت هشت هفته موجب افزایش معنادار بیان ژن PGC1α ( 0.001 = P ) در عضله قلبی موش های نر ویستار می شوند؛ اما باوجود افزایش بیان ژن VEGF به دنبال هر دو نوع تمرین، تفاوت معناداری بین گروه های تمرینی و کنترل مشاهده نمی شود ( 0.066 = P ). به نظر می رسد که هر دو تمرین استقامتی تداومی و تناوبی شدید باعث تسهیل و فعال شدن آبشار سیگنالی بالادستی فرایند آنژیوژنز ( PGC1α ) در عضله قلب رت ها می شوند؛ اما میزان VEGF که عامل اصلی و نهایی این سازگاری است، افزایش معناداری نمی یابد.