پرویز نصیری

هدف این مقاله، بررسی پدیده دوزبانگونگی در حوزه های رسمی و غیررسمی و همچنین، بررسی تأثیر عوامل سن، جنس، سطح تحصیلات و شغل، بر کاربرد دو زبان فارسی و ترکی در شهر اردبیل است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است. نمونه آماری تحقیق از میان جامعه آماری (جمعیت شهر اردبیل) به روش نمونه گیری مرحله ای و براساس جدول مورگان ۴۰۰ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشی پاراشرو برای تحلیل یافته ها از آزمون های آماری t دو نمونه وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. مقایسه کاربرد زبان فارسی با ترکی در شهر اردبیل نشان داد که : جوانان نسبت به سالمندان،زنان نسبت به مردان،دارندگان تحصیلات بالا نسبت تحصیلات پایین و حوزه های آموزشی و اداری نسبت به دیگر حوزه ها بیشتر از زبان فارسی استفاده می کنند.

این تحقیق با هدف تأثیر مربی گری بر عملکرد شغلی با میانجی گری پشیتبانی همکاری کارکنان آموزشگاه های آزاد فنی و حرفه ای استان تهران انجام گرفت. جامعه آماری را کارکنان آموزشگاه های آزاد فنی و حرفه ای استان تهران تشکیل داد. تعداد حجم نمونه 232 نفر بود. روش نمونه گیری سهمیه بندی تصادفی بوده است. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ جمع آوری داده ها توصیفی– همبستگی بوده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها بهره برداری از شاخص های آمار توصیفی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون سوبل بود که توسط نرم افزار PLS اجرا گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که مربی گری بر عملکرد شغلی کارکنان و نیز پشتیبانی همکاری آن ها تأثیر مثبت و معنی دار داشته است. مربی گری بر عملکرد شغلی کارکنان با میانجی گری پشتیبانی همکاری آن ها تأثیر مثبت و معنی دار داشته است. بنابراین مربی گری به صورت های مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد شغلی کارکنان آموزشگاه های آزاد فنی و حرفه ای تأثیر مثبت و معنی دار داشته است.