بهزاد مشیری

در این مقاله، لجستیک(پشتیبانی) یک زنجیره تأمین شامل واحدهای تولید، انبار، توزیع و خرده فروشی با روش کنترل کننده پیش بین مبتنی بر مدل به صورت متمرکز و سپس به روش پیش بینی غیرمتمرکز تحت تغییرات تقاضا، بهینه سازی و با پیش بینی متمرکز در عملکرد مقایسه شده است. کنترل پیش بینی مبتنی بر مدل به عنوان یک ابزار کنترلی پیشرفته شامل دو بخش شناسایی مدل و بهینه سازی تابع هزینه در هر زمان نمونه برداری است. ساختار برخط کنترل پیش بینی، بهینه سازی مؤثر را در جهت حفظ موجودی ایمنی با کمترین هزینه عملیاتی ممکن می سازد. در نتیجه معیار رضایت مندی مشتری به خوبی برآورده می شود. مدل مورد استفاده در این مقاله، یک مدل تفاضلی یک طرفه از سمت تولید کننده به سمت خرده فروشی و دارای تأخیرهای انتقال است. با توجه به اینکه متغیرهای حالت سیستم همیشه در دسترس نیستند و سیستم دارای نامعینی است، از یک فیلتر کالمن نیز به عنوان تخمین زننده حالت استفاده شده است. در نهایت، کارایی روشهای به کارگرفته شده به کمک شبیه سازیها تحلیل می شود. در این شبیه سازیها، نگاه روبه جلو در ساختار برخط نیز بررسی می شود.

بی شک مساله بازیابی مناسب اطلاعات تجاری از اینترنت و سایر پایگاه های داده با مقیاس بزرگ و بسیار بزرگ از مهمترین مشکلات موجود بر سر راه استفاده ی بهینه از این منابع اطلاعاتی می باشد. دانشمندان علوم ارتباطی توسعه تجارت الکترونیکی را از یکسو مرتبط به گسترش قابلیت های فناوری اطلاعات و از سوی دیگر وابسته به کاهش هزینه های مترتب به استفاده از این فناوری می دانند. در حال حاضر سرویس های زیادی برای جستجوی وب موجود است. ولی هیچکدام از این ابزار ها آنقدر که مورد انتظار است مفید نیستند و عملا در بسیاری از موارد نتایج رضایت بخش نیستند. یکی از مهمترین عوامل این امر عدم برخورد تخصصی این ابزارها با اطلاعات است. بنابراین گرایش به سمت ابزارهای جستجوی تخصصی راه حل طبیعی این معضل می باشد. یکی از مهمترین عوامل در ایجاد اینگونه ابزارها وجود قابلیت یادگیری و اصلاح مدل رفتاری آنها در قبال موضوعات مختلف و به صورت تخصصی می باشد. در این مقاله راجع به یک عامل هوشمند بحث شده است که  با استفاده از تکنیک های ترکیب اطلاعات نقش یک فراجویشگر سفارشی در زمینه های تجاری را برای کاربر ایفاء می کند. در معماری این عامل از تکنیک های ترکیب اطلاعات و مکانیزم های اصلاح تطبیقی بهره گرفته شده است.

امروزه روشهای پردازش تصویر و شناسائی الگو‘ کاربردهای وسیعی در شاخه های مختلف صنتعی‘ اطلاعاتی‘ نظامی و ... دارند. یکی از موضوعات مهم‘ شناسائی الگوهای تصویری در محیطهای پیچیده دوبعدی است‘ بطوریکه هیچ محدودیتی روی مکان‘ اندازه‘ زاویه و حتی تداخل شکل با اشکال دیگر‘ وجود نداشته باشد. کاربردی که در اینجا مد نظر است‘ شناسائی و استخراج سمبلهای مربوط به نقشه های جغرافیائی و یا فنی از متن نقشه و یا بطور کلی استخراج یک شکل و یا الگو از تصویری است که امکان دارد حاوی خطوط‘ منحنی ها و یا نوشته باشد. در این روش سعی در مکانیزه نمودن روند تبدیل نقشه های دستی و تصویری به نقشه های کامپیوتری برای سیستمهای اطلاعات جغرافیائی GIS می باشد. در سازمانهای اجرائی و مراکز علمی ایران در رابطه با نقشه های کامپیوتری برای سیستمهای GIS شیوه های متداول و مرسوم مورد استفاده قرار می گیرد. لکن در این تحقیق‘ روش ژنتیک (از جمله روشهای هوشمند) مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله اصول روشهای متداول مورد بررسی دقیق قرار می گیرند و کاربرد و مقایسه روش ژنتیک با روشهای متداول در نوشتار بعدی ارائه خواهد شد.

همان طور که در بخش اول این مقاله یادآور شدیم‘ امروزه در مکانیزه نمودن تبدیل نقشه های دستی و تصویری به نقشه های کامپیوتری برای سیستمهای اطلاعات جغرافیائی‘ در سازمانهای اجرائی و مراکز علمی ایران از روشهای متداول استفاده می شود. لکن برای دقت و سرعت عمل و قدرت تشخیص بالاتر در پردازش تصویر و شناسائی الگوها‘ روشهای هوشمند از جمله روش ژنتیک دارای مزایای بیشتر است. در این تحقیق روش جدیدی به عنوان ابزاری سودمند جهت تشخیص الگوی سمبلهای جغرافیائی در نقشه های اطلاعات جغرافیائی (GIS) مورد بررسی قرار گرفته است.

با توجه به اهمیت کاربردی گرایش "کنترل فرآیند" در صنایع مختلف، در این مقاله سعی شده است که ضمن شناسایی وضعیت فعلی و ارزیابی کیفیت نحوه آموزش این گرایش در داخل کشور و نیز مقایسه آن با سازوکارهای آموزشی متداول در کشورهای توسعه یافته، نسبت به ارائه راهکارهای مؤثر و عملی جهت ارتقای سطح آموزش این تخصص مهم و کلیدی اقدام گردد. در همین راستا، با معرفی و تدوین یک نقشه راه کاربردی تلاش شده است تا کمبودها و کاستی های موجود در سیستم آموزش داخلی مرتبط با حوزه "کنترل فرآیند" در کوتاه ترین زمان ممکن مرتفع گردیده و بتوان با برداشتن چند گام اساسی، استانداردهای آموزش داخلی را ازلحاظ فاکتورهای مؤثری، مانند سطح دسترسی به امکانات آزمایشگاهی، میزان برخورداری از محیط های شبیه-ساز معتبر و پرکاربرد در صنایع فرآیندی، نحوه آماده سازی دانش آموختگان این گرایش برای ورود به صنایع فرآیندی حساس و نیز سطح آمادگی صنایع مختلف جهت پذیرش و استفاده از تخصص دانش آموختگان این حوزه ارتقا داد. بدیهی است تحقق این امر باعث خواهد شد تا صنایع حساس و کلیدی کشور نظیر صنایع نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه های تولید توان ضمن بهره مندی از کارشناسانی آموزش دیده و بادانش در حوزه کنترل فرآیندهای پرکاربرد صنعتی، بتوانند دستیابی به اهدافی مانند افزایش میزان بهره وری، بهبود کیفیت محصولات تولیدی، کاهش تولید آلاینده های زیست محیطی و نیز کاهش مصرف انرژی، جامه عمل بپوشانند.