محمد رضایی

"در کشور ما ، با وجود اینکه تبلیغات مذهبی از سابقه دیرینه ای برخوردار است، اما باید اذعان کرد که در گذشته های نه چندان دور، نگاه افراد به تبلیغات تجاری، مناسب نبوده، از آن به عنوان یکی از ابزارهای دنیای سرمایه داری یاد می کردند. اگر این موضوع، یکی از دلایل عدم پیشرفت مناسب صنعت تبلیغات خوانده شود، سخنی به گزاف گفته نشده است. به هر حال گذشت زمان، نیاز صنایع مختلف به تبلیغات را، روز به روز آشکارتر کرده و این امر باعث تغییر ذهنیت جامعه نسبت به تبلیغات شده است. در حال حاضر در جامعه ایران، تبلیغات یکی از نخستین و اساسی ترین ابزارهای رشد و توسعه صنایع به شمار می آید، به گونه ای که بارها مشاهده می شود که به هنگام ایجاد یک کسب و کار جدید، پیش از فراهم ساختن ملزومات سخت افزاری، برنامه های تبلیغاتی آن را تدوین می کنند. متاسفانه مشاهده می شود که این احساس نیاز مبرم به تبلیغات، به صورت مناسب پاسخ داده نمی شود. به این صورت که صنایعی مانند: گرافیک، IT، فیلم سازی، خطاطی و ... به اشتباه به عنوان صنعت تبلیغات تعبیر شده اند، غافل از اینکه این صنایع، تنها ابزارهایی در دست صنعت تبلیغات بوده، هسته اصلی صنعت تبلیغات را متخصصان بازاریابی، به عنوان هدایت کننده سایر متخصصان و ابزارهای گروه تبلیغاتی، تشکیل می دهند. نادیده گرفتن این هسته اصلی و رهبر اقدامهای تبلیغاتی باعث شده که برنامه های بازاریابی به صورت موثر و متناسب با شرایط صنایع و ویژگی های مخاطبان طراحی نشده و حتی به خوبی به اجرا در نیاید. بنابراین به نظر می رسد ضعف عمده اقدامهای بازاریابی که در کشور به انجام می رسد، همانا عدم استفاده جدی از متخصصان بازاریابی به معنای واقعی کلمه و به دنبال آن عدم طراحی اثربخش برنامه های تبلیغات و اجرای مناسب آنهاست. بر این اساس در این مقاله سعی شده است تا به صورت مختصر تئوری های لازم برای طراحی و اجرای برنامه های تبلیغاتی به عنوان ابزار برون رفت اقدامهای تبلیغاتی صنایع کشور از وضعیت فعلی و حرکت آنها به سمت تبلیغات موثر و کارآمد، بیان شود. به طور کلی تبلیغات یکی از ابزارهای برنامه های ترویجی (Promotional Plans) به حساب می آید. ابزارهای دیگر برنامه های ترویجی عبارتند از: فروش شخصی، روابط عمومی، پیشبرد فروش و بازاریابی مستقیم. در این مقاله از بین ابزارهای پنج گانه برنامه های ترویجی، تنها به ابزار تبلیغات پرداخته شده است."