حاجی دوران

تلاطم و ناپایداری اساسی در تحقیقات علوم ورزشی در دو روش تحقیق کمی و کیفی وجود دارد که، منجر به گسترش دانش نظری و تجربی در این زمینه شده است. پژوهش کیفی که می تواند از طریق دریچه های پوزیتیویستی یا انتقادی مورد بررسی قرار گیرد، محققین را ملزم می کند که فلسفه پژوهشی و موضع معرفت شناختی خود را پیشاپیش بیان کنند. قابل توجه، رویکرد روش شناختی که ریشه در شهودگرایی برای تحلیل پدیده های اجتماعی دارد، دستخوش تغییرات مشابهی در جامعه شناسی و مدیریت ورزشی می شود. این رویکرد نه تنها باعث انتقاد می شود، بلکه پایه های نظری متعددی را نیز ایجاد می کند. برای مقابله با تمایلات تقلیل گرایانه در چارچوب های نظری، نظریه چند زمینه (MGT ) معرفی شد و سعی دارد روش های تحلیلی شهودگرایی و کاهش گرایی را در قالب تز و آنتی تز هگلی به هم پیوند دهد. نتیجه می گیریم که، نویسندگان در MGT از رویکرد استقرایی محض در گراندد تئوری (GT) فراتر رفته و استفاده صریح از نظریه های بیرونی را اضافه می کنند. هدف از این نظریه به چالش کشیدن برخی بنیادهای GT است. بنابراین، نویسندگانی که از MGT استفاده می کنند، فراتر از رویکرد استقرایی خالص در GT با ترکیب صریح نظریه های بیرونی حرکت می کنند. با پر کردن شکاف بین چارچوب های نظری و داده های تجربی، MGT وعده می دهد که درک جامعی از پدیده های مرتبط با ورزش ارائه دهد، و محققان را برای تولید نظریه های نوآورانه و هدایت پیشرفت دانش در این زمینه توانمند می سازد.