سمانه حقیقت

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف آینده پژوهی گردشگری ورزشی در ایران انجام گرفت.روش پژوهش: روش پژوهش از نوع آمیخته کیفی– کمی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نخبگان علمی و اجرایی در زمینه گردشگری ورزشی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی و گلوله برفی انتخاب شدند و در نهایت با اجرای مصاحبه های باز با 12 نفر از استادان و خبرگان گردشگری ورزشی به اشباع نظری رسیدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه های باز بود. در بخش کمی نیز ابزار پژوهش پرسشنامه خبره سنجی و پرسشنامه ماتریسی بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصان امر تأیید شد.یافته ها: نتایج حاصل از پرسشنامه خبره سنجی نشان داد، 15 عامل کلیدی بر گردشگری ورزشی در ایران تأثیرگذارند. دو عامل گویه های بومی و روابط بین الملل بیشترین تأثیر را بر گردشگری ورزشی در ایران دارد. براساس این دو عامل کلیدی چهار سناریو توسعه تاب آور، ظلمت گردشگری ورزشی، توسعه شکننده و توسعه ایده آل برای آینده گردشگری ورزشی در ایران ارائه شود.نتیجه گیری: در نتیجه سناریوی توسعه ایده آل که بهترین وضعیت را نشان می دهد، با رفع محدودیت های بین المللی و برنامه ریزی روی قابلیت های منطقه ای وضعیت مناسبی برای گردشگری ورزشی در کشور ایجاد می کند. سناریوی ظلمت گردشگری ورزشی بدترین وضعیت را نشان می دهد که به علت وجود فشارهای خارجی و نبود عزم داخلی توسعه گردشگری اتفاق نمی افتد. از طریق شناخت بهترین سناریو می توان برنامه ریزی های لازم را به منظور توسعه گردشگری ورزشی در ایران انجام داد.