محمدحسین فرقانی اوزرودی

هدف از تحقیق حاضر، تدوین معیارهای ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال پایه بر اساس تحلیل عامل اکتشافی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کلیه مدیران، مربیان، بازیکنان و صاحب نظران فوتبال پایه کشور (حدود 3500 نفر) بودند. نمونه آماری با توجه به جدول مورگان 346 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته با مصاحبه 15 نفر از اساتید دانشگاهی با سابقه مربیگری در فوتبال پایه در 41 گویه و 12 عامل در مقیاس پنج ارزشی لیکرت استفاده شد و روایی و پایایی آن توسط 10 نفر از اساتید دانشگاهی تایید شد (79/0=α). برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و در نهایت تاییدی و نرم افراز لیزال و اس.پی.اس.اس نسخه 22 استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که سابقه فعالیت پاسخ دهندگان در حوزه فوتبال 18/6±84/12 سال و 02/3±36/8 سال در رده های فوتبال پایه بود. 12 معیار ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال پایه به ترتیب اولویت عبارتند از: شیوه آموزش، آموزش و تجربه مربیگری، مسئولیت های شغلی مربیگری، مهارت های روان شناختی و ارتباط با شاگردان، ایجاد محیط تمرینی لذت بخش، ویژگی های اخلاقی و رفتاری، دانش فوتبال پایه، مشارکت در شناسایی و پرورش استعدادها، نظارت بر عملکرد و پیشرفت شاگردان، ارتباط با مسولین و والدین، مراقبت از وسایل و تجهیزات، مستندسازی اطلاعات ورزشکاران تدوین شدند. پیشنهاد می شود که مسئولین آموزش فدراسیون فوتبال در برای ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال پایه از این معیارها استفاده نمایند تا زمینه رشد و شکوفایی نوآموزان فوتبال در آینده بر اساس معیار های علمی را فراهم کنند.

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثربخشی تصویرسازی ذهنی بر کسب مهارت شوت ایستگاهی در فوتبال بود. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در این تحقیق شامل 36 بازیکنان فوتبال نیمه ماهر پسر با میانگین سنی 0.68 ± 17.09 سال در سال 1401 بودند. بعد از انتخاب شرکت کنندگان و تکمیل فرم مشخصات فردی دستور العمل تصویرسازی و آزمون شوت مور-کریستین و اصول ضربه ایستگاه فوتبال به صورت شفاهی توضیح داده شد. سپس از آنها آزمون توانایی تصویرسازی ذهنی و آزمون شوت در 4 بلوک 4 کوششی گرفته و نتایج ثبت گردید. بر اساس نمرات بدست آمده شرکت کنندگان در 3 گروه تقسیم بندی شدند. جلسات اکتساب به مدت 3 هفته و هر هفته 2 جلسه تمرین و در هر جلسه 8 بلوک 4 کوششی بود. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 0.05 استفاد شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله اکتساب گروه های با تصویرسازی مثبت به طور معنادار بهتر از گروه های تصویر سازی منفی و گروه کنترل عمل کردند. همچنین با توجه به معنادار بودن اثر تعاملی تصویرسازی × جلسات تمرین مشاهده شد که از جلسه سوم به بعد گروه های تصویرسازی مثبت به طور معناداری بهتر از گروه های تصویر سازی منفی و کنترل عمل کردند. به نظر می رسد که تمرین تصویرسازی بر اجرای شوت ایستگاهی فوتبالیست ها تأثیرگذار بوده است و به مربیان فوتبال پیشنهاد می شود برای آموزش مهارت شوت ایستگاهی به افراد نیمه ماهر، از تصویرسازی مثبت استفاده نمایند