تاریخنگاری حسنبیگ روملو، مورخ و قورچی دربار شاه طهماسب و شاه اسماعیل دوم صفوی، در سنجش با تاریخنگاریهای دوره صفویه از سبک ویژهای برخوردار است. روملو به مسائل نظامی توجه میکرد و از همین روی، افزون بر شکل ظاهری و نگارشی تاریخ او، محتوای آن نیز از منصب قورچیگری وی تأثیر پذیرفته و مسائل مربوط به منصب او با تاریخنگاریاش گره خورده است. البته او به طرح هدفدارانه و برجسته ساختن برخی از مسائل سیاسی میپرداخت که از دید خودش مهم مینموند؛ مسائلی که در تذکره شاه طهماسب نیز به روشنی خود مینمایند. قلم مورخ با محتوای این تذکره همسوست و او با این کار، به مصلحت نظام دولت صفوی توجه کرده است.