ساناز قربانی

این پژوهش خط سیر موقعیت های سیمین دانشور، اولین رمان نویس زن در ادبیات ایران، را با تکیه بر جامعه شناسی تولیدکنندگان آثار ادبی پیر بوردیو ترسیم می نماید. در طرح بوردیو اثر هنری با ویژگی های تولیدکننده تبیین می شود. او در این راستا روش ساختارگرایی تکوینی را پیشنهاد می دهد. در ساختارگرایی تکوینی ساختار به لحاظ تاریخی مورد مطالعه قرار می گیرد. این روش تکوین ساخت اجتماعی میدان ادبی و شکل گیری منش کنش گران ادبی را با هم بررسی می کند. در این پژوهش نیز منش سیمین دانشور و خط سیر مواضع او در میدان ادبیات با توجه به سه رمان سووشون (1348) جزیره سرگردانی (1372) و ساربان سرگردان (1380) با استفاده از این روش بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که دانشور با تکیه بر سرمایه های ادبی خود در «سووشون» توانست در قطب مستقل میدان ادبیات دهه چهل قرار بگیرد. اما او نتوانست موقعیت بی همتای خود را با نوشتن رمان های بعدی اش حفظ کند. این تغییر وضعیت هم به منش نویسنده و هم به شرایط میدان ادبی ایران در سال های پس از انتشار «سووشون» باز می گردد.

گلدسته ها از جمله مصنوعات فرهنگ ایرانی اسلامی تلقی می شوند. از این رو، بازسازی و مرمت گلدسته های مساجد در زیباسازی شهر ها و گسترش معماری اسلامی، می تواند پیامدهای چشمگیری را به دنبال داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی تأثیرات اجتماعی محیطی بازسازی و مرمت گلدسته های مساجد منطقه 9 شهرداری تهران پرداخته است. این مطالعه در قالب الگوی ده مرحله ای ارزیابی تأثیرات اجتماعی (اتا) تعریف شده و از ابزار های پژوهش کیفی (مشاهده و مصاحبه های عمیق) و کمی (پیمایش) برای پاسخگویی به سؤال های پژوهش بهره برده است. یافته ها نشان می دهند که بازسازی و ترمیم گلدسته های مساجد، می تواند پیامدهای اجتماعی و فرهنگی محیطی، مانند زیباسازی شهر تهران، گسترش معماری اسلامی ایرانی، جذب مردم به خصوص جوانان به مسجد، افزایش رضایت شهروندی و... را به دنبال داشته باشد؛ در حالیکه پیامد های منفی آن می تواند در قالب غفلت از اولویت های مساجد و محلات دیگر پژوهش ظاهر شود. همچنین حوزه مدیریت شهری را به عرصه رقابت های سیاسی میان سازمان های ذی نفع بدل سازد.