یاسمین مولانا

در عصر حاضر با ظهور شبکه های ارتباطی گسترده، سبک زندگی افراد جامعه تحت تأثیر قرار گرفته است. اینستاگرام یکی از پلتفرم های ارتباطی است که به واسطه تعاملی بودن و امکان انتشار و اشتراک گذاری عکس و محتوا، زمینه مقایسه را میان همسالان فراهم می آورد و بیش از همه باعث نارضایتی کاربران از تصویر بدن خود، اختلال در تغذیه و تغییر رویکرد نسبت به مد می شود. تغییر سبک زندگی تحت تأثیر رسانه های اجتماعی و تأثیرپذیری گروه های سنی مختلف همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی میزان تأثیرگذاری اینستاگرام بر سبک زندگی زنان تبریزی در سه بعد تصویر بدن، اختلال در تغذیه و مد انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را 385 نفر از زنان 20 تا 70 سال ساکن تبریز تشکیل داده اند. این پژوهش از نوع همبستگی و روش آن پیمایشی بوده است. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و با روش نمونه گیری احتمالی از نوع تصادفی گردآوری شده و نتایج نشان داده است که بین میزان ساعات استفاده از اینستاگرام و نگرش زنان نسبت به تصویر بدن خود، اختلال در تغذیه و مد، رابطه معنادار وجود دارد چنان که با افزایش ساعات استفاده از اینستاگرام، تمایل زنان در خصوص مد، به سبک مدرن افزایش می یابد و این، بر نوع نگرش شان نسبت به بدن خود تأثیر می گذارد و آنان را به کنترل وزن و اختلال در تغذیه ترغیب می کند. بر اساس این پژوهش، اینستاگرام بیشترین تأثیر را در میان ابعاد سبک زندگی بر روی مد گذاشته است. عوامل زمینه ای همچون شاخص توده بدنی، سن، درآمد، وضعیت تأهل و وضعیت شغلی نیز پیش بینی کننده هایی قوی بودند که تأثیرگذاری رسانه را شدت می بخشیدند.

مقدمه: اگرچه تصویر رسانه ای از ورزش در رسانه های مختلف داخلی و خارجی تصویری مردانه است، بسیاری از زنان با گسترش توانایی خود در رشته های مختلف ورزشی موفق شده اند برداشت ها از توانایی بدنی زنان را تغییر دهند. با این حال همچنان در ایران ورزش قهرمانی بانوان مورد توجه رسانه ها نبوده و پوشش رسانه ای وضعیت مطلوبی ندارد که این وضعیت، شرایط رشد و توسعه ورزش زنان را دچار پیچیدگی های بسیاری می کند. روش پژوهش: این پژوهش با هدف شناسایی الگوی پوشش رسانه ای ورزش قهرمانی بانوان در ایران با استفاده از روش کیفی داده بنیاد برگرفته از نظریه اشتراوس و کوربین انجام گرفت. با توجه به استفاده از رویکرد هدفمند و به کارگیری معیار اشباع نظری، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 22 نفر از متخصصان ورزش زنان انجام گرفت. یافته ها: نتایج این تحقیق موانع فرهنگی، فقدان بازاریابی ورزشی، جامعه پذیری و نبود راهبرد برنامه سازی در رسانه را به عنوان عوامل علی شناسایی کرد. در این تحقیق همچنین شرایط زمینه ای سقف شیشه ای، عوامل مداخله گر سیاسی، ایدئولوژیکی، عوامل قانونی-اجرایی شناسایی شد و فقدان راهبرد بازاریابی ورزشی، آنتی فمینیسم ورزشی به عنوان راهبرد و فرهنگ سازی، اخلال در مدیریت ورزشی، فرصت سازی در رسانه های اجتماعی به عنوان پیامدهای پوشش فعلی رسانه ای ورزش زنان به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه رسانه های جمعی برنامه و راهبرد مشخص و مطلوبی برای نمایش ورزش زنان ندارند، رسانه های اجتماعی جایگاه ویژه ای برای زنان ورزشکار پیدا کرده و توانسته اند زنان را در معرفی الگوی ورزش زنان، جذب مخاطب، ایجاد انگیزه، معرفی رشته های ورزشی و پیگیری رویدادهای ورزشی زنان تا میزان مشخصی به مقصود خود برسانند.