اعظم بختیاری رنانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نگرش معلمان زبان انگلیسی به تعاملات عناصر آموزشی در آموزش سنتی، الکترونیکی و ترکیبی بوده است، بنابراین این پزوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها کمی، از نوع مطالعات پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل معلمان زبان انگلیسی شهر اصفهان در سال تحصیلی 1400-1401 می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 150 نفر از آن ها به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه تعامل عناصر آموزشی کریمی و همکاران (1399) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسش نامه توسط خبرگان علوم تربیتی و مربیان زبان انگلیسی و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ محاسبه گردید. داده های پژوهش بر اساس آزمون t تک نمونه ای جهت مقایسه میانگین ها و آزمون فریدمن جهت رتبه بندی روش های آموزش، تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که نگرش معلمان در مورد تعاملات عناصر آموزشی با انواع روش های آموزش سنتی، الکترونیکی و ترکیبی مطلوب است (05/0>p ). علاوه بر آن، نتایج رتبه بندی سه روش آموزش نشان داد که به ترتیب روش های ترکیبی، الکترونیکی و سنتی در تعامل با عناصر آموزشی، در رتبه اول تا سوم قرار دارند. با توجه به نتایج تحقیق، به مدیران نظام آموزش و پرورش پیشنهاد می شود که برای آموزش درس زبان، به روش های آموزش الکترونیکی توجه بیشتری نمایند.

با توجه به محیط کسب و کار در حال تغییر، سازمان ها مجبورند نوآوری را به عنوان یک پیش نیاز ضروری برای افزایش کارایی، بهره وری و پایداری خود در نظر بگیرند. در این راستا، آن ها باید توجه بیشتری به افزایش اشتیاق شغلی، توانمندسازی روان شناختی و تحریک رفتارهای کاری نوآورانه داشته باشند. لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی اشتیاق شغلی در مدل رفتارهای کاری نوآورانه بر اساس توانمندسازی روان شناختی انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها جزء تحقیقات کمی از نوع همبستگی به شمار می رود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان زن و مرد شرکت نفت مناطق مرکزی ایران در سال 1401 تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 345 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه های استاندارد توانمندسازی روان شناختی Spritzer and Mishra's (1995)، اشتیاق شغلی، Salonava and Shoufeli (2001) و رفتار کاری نوآورانه Dijang and Denhartog (2010) جمع آوری شدند. بر اساس نتایج پژوهش تأثیر توانمندسازی روان شناختی بر اشتیاق شغلی 380/0، بر رفتارهای کاری نوآورانه 297/0 و تأثیر اشتیاق شغلی بر رفتارهای کاری 352/0 بوده است (001/0>p). بعلاوه نتایج نشان داد که توانمندسازی روان شناختی به واسطه اشتیاق شغلی بر رفتارهای کاری نوآورانه به میزان 667/0 تأثیر دارد (05/0>p). بنابراین همه متغیرها به صورت مثبت و مستقیم بر همدیگر تأثیرگذار بوده اند (001/0>p). این پژوهش درک اهمیت توانمندسازی روان شناختی به عنوان یک پیش نیاز ضروری برای رفتارهای کاری نوآورانه کمک می کند و بینش جدیدی را برای سازمان ها ارائه می دهد تا رفتارهای کاری نوآورانه کارکنان را تشویق کنند.

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان بر اساس تحمل ابهام و خودشفقت ورزی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، کمی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش معلمان مقطع متوسطه شهرستان شهرکرد، مشغول یه خدمت در سال تحصیلی 1399-1400 هستند که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی 100 نفر از آنها به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ (1981) و خودشفقت ورزی نف (2003) و تحمل ابهام مک لین (1993) استفاده شد. روایی محتوایی و صوری هر سه پرسشنامه توسط متخصصان در حوزه مربوطه مورد تأیید قرار گرفت. جهت بررسی خصیصه پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد و بر اساس آن پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 70/0، 73/0 و 78/0 به دست آمد. نتایج بررسی فرضیه ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که می توان با توجه به متغیرهای تحمل ابهام و خودشفقت ورزی، فرسودگی شغلی را پیش بینی کرد. نتایج، نشان دهنده این است که بین متغیر خودشفقت ورزی و تحمل ابهام با فرسودگی شغلی رابطه معنادار منفی وجود دارد (05/0>p)؛ بنابراین هرچه خودشفقت ورزی و تحمل ابهام بالاتر باشد میزان فرسودگی شغلی پایین تر است. از این رو، پیشنهاد می شود مدارس جهت کاهش فرسودگی شغلی به پرورش تحمل ابهام و شفقت به خود به عنوان ابزاری برای افزایش رضایت شغلی استفاده نمایند و مشاوران مدارس برنامه ای مبتنی بر تحمل ابهام و شفقت به خود جهت کاهش فرسودگی شغلی معلمان طراحی کنند.