جلیل جراحی

مقدمه: خودکارآمدی کارآفرینانه نقش مهمی در پرورش نسل کارآفرین و توسعه اقتصادی- فرهنگی یک کشور دارد. ازاین رو مطالعه حاضر باهدف نقش هوش فرهنگی در خودکارآمدی کارآفرینانه با میانجی گری تفکر راهبردی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارآفرینان مشغول به فعالیت در واحد فناور پارک علم وفناوری خراسان جنوبی در بازه زمانی اردیبهشت تا تیرماه 1398 بودند، که از افراد واجد شرایط 120 نفر دانشجوی کارآفرین به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه های هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2004)، تفکر راهبردی گلدمن (2006) و خودکارآمدی کارآفرینانه دی نابل و همکاران (1999) بودند. برای تحلیل داده ها از مدل سازی ساختاری و الگوریتم حداقل مربعات جزئی (PLS) و نرم افزار (SPSS) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه مستقیم و معناداری بین هوش فرهنگی با خودکارآمدی کارآفرینانه و تفکر راهبردی و رابطه مستقیم و معناداری بین تفکر راهبردی با خودکارآمدی کارآفرینانه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که تفکر راهبردی نقش میانجی در رابطه بین هوش فرهنگی با خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان بازی می کند. نتیجه گیری: با توجه به اثر مستقیم و غیرمستقیم هوش فرهنگی و تفکر راهبردی بر میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان، به نظر می رسد با تقویت هوش فرهنگی و تفکر راهبردی می توان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان را بهبود بخشید.

کارکنان دانشی مهم ترین دارایی شرکت های دانش بنیان هستند. برای ترغیب آنان جهت ماندن در این شرکت ها باید دست به اقداماتی زد که مسلماً فعالیت های مدیریت استعداد، بخش مهمی از این اقدامات به شمار می آید. بر همین اساس، هدف این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت استعداد در شرکت های دانش بنیان با تأکید بر ماندگاری کارکنان دانشی است. بدین منظور پس از تعریف موضوع و انجام مطالعات اکتشافی و کتابخانه ای اولیه، عوامل و مؤلفه های مربوط از طریق روش دلفی و توسط پرسشنامه ای محقق ساخته به نظر خبرگان رسید و پس از اخذ نظرات اصلاحی کیفی و کمّی از سوی ایشان بر اساس روش های آماری مربوط تحلیل و درنهایت تناسب مدل، مؤلفه ها و ترکیب عوامل به اجماع آنان رسید. جامعه مورد مطالعه در این بخش شامل 33 نفر از خبرگان دانشگاهی و حرفه ای آشنا با موضوع است که به صورت غیراحتمالی و قضاوتی انتخاب شدند. سپس برای آزمون مدل پرسشنامه ای محقق ساخته در بین 295 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت های دانش بنیان مستقر در استان های جنوب شرق کشور که به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شدند، توزیع گردید و تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده در این بخش نیز با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی توسط نرم افزار Smart PLS 3 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که چهار دسته عوامل محیطی، سازمانی، فردی و شغلی بر مدیریت استعداد در شرکت های دانش بنیان جهت ماندگاری کارکنان دانشی مؤثر می باشند که از این میان، عوامل سازمانی با ضریب تأثیر 7/68، بیشترین اثرگذاری را بر مدیریت استعداد در شرکت های دانش بنیان جهت ماندگاری کارکنان دانشی دارند.

مقدمه: ضرورت کارآفرینی در دانشگاه ها و مشارکت آن در توسعه اقتصادی جوامع، مقوله ای است که دانشگاه ها و پژوهشگران زیادی را به خود مشغول کرده است. لذا هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی توسعه منابع انسانی دانشجویان با محوریت کارآفرینی بود. روش ها: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کیفی و کاربردی می باشد و جامعه آماری را خبرگان و فعالان بخش کارآفرینی و سیاست گذران حوزه منابع انسانی دانشگاه فرهنگیان در سطح کشور تشکیل می دادند که از کل جامعه 19 نفر به روش نمونه گیری هدفمند با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته انتخاب شدند. تحلیل داده ها از طریق مصاحبه و با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی با نرم افزار MAXQDA نسخه 12 انجام شد. یافته ها: یافته های تحقیق پس از پیوند بین مقوله ها و مقوله محوری درنهایت به ترسیم مدل نظری انجامید. پنج مضمون اصلی و چهارده مقولی فرعی عوامل اجتماعی فرهنگی، عوامل اقتصادی، عوامل نهادی، راهبردها، مدیریت، منابع مادی و غیرمادی، تأمین توسعه، انگیزش، جامعه دانشگاهی توسعه اجتماعی اکوسیستم کارآفرینی مطلوب، سطح دانشگاه و نظام تعلیم و تربیت و 476 کد مفهوم پس از پالایش کدهای مفهومی استخراج گردید. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش توسعه منابع انسانی کارآفرین محور در دانشگاه فرهنگیان با رشد تفکر کارآفرینانه در نظام تعلیم و تربیت پیامدهایی معطوف به بالندگی آموزشی، روان شناختی و رشد اقتصادی دارد که توجه مدیران و دست اندرکاران تعلیم و تربیت را می طلبد.