مریم شهبازی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه خصوصیات روانشناختی بیماران بدحال و بستری با بیماران سرپایی مبتلا به کووید-19انجام شد. روش پژوهش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان ایوان در در 6 ماهه دوم سال 1399 که تشخیص قطعی بیماری کووید-19 با استفاده از تست PCR برای آنان داده شد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر نمونه گیری در دسترس بود. تعداد 200 نفر(100 نفر از هرگروه) از افراد مبتلا به کووید -19که در مراکز بهداشتی درمانی شهرستان ایوان تحت عنوان بستری یا خدمات سرپایی دریافت کرده و  بر اساس تست تشخیصی PCR  ابتلای آنها به بیماری تایید شده بود، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند جهت سنجش و ارزیابی از پرسشنامه اضطراب،افسردگی، استرسDASS-21 استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل تی گروه های مستقل انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بستری و سرپایی تفاوت معنادار وجود دارد. به این صورت که بیماران بستری سطح بالاتری از اضطراب، افسردگی و استرس را گزارش کردند. نتیجه گیری:  با در نظر گرفتن جنبه های روانشناختی موثر در بیماری ضمن کاهش موارد مرگ و میر، موارد بستری و با توجه به احتمال ابتلای تمام افراد جامعه با شناسایی افراد مستعد اختلالات روانشناختی در سطوح مختلف جامعه که سلامت روان آنها ممکن است به خطر افتد، از طریق راهکارها و تکنیکهای مناسب روانشناختی میتوان سلامت روان این افراد را حفظ نمود. همچنین توجه به وضعیت روانشناختی بیماران ضمن مقاوم سازی آنها در برابر آسیب های ناشی از بیماری می تواند بعد از طول دوره درمان عوارض روانی ناشی از بیماری و در نتیجه شیوع اختلالات روانی در جامعه را کاهش داد.

با پیدایش و کشف انرژی هسته ای، مناسبات بین المللی که از قرون گذشته در چارچوب سنتی جنگ و صلح تعریف میگردید، وارد عرصه جدیدی شد و بالطبع با توجه به اینکه مناسبات بین المللی، با نظر به رشد روز افزون تکنولوژی، ارتباطات، وابستگی متقابل و اخیرا با توجه به غالب شدن گفتمان جهانی شدن بر عرصه نظام بین الملل، ضرورت قانون مندی، نظام مندی و نهادینگی تعاملات بین الملل و در واقع ایجاد اصول، هنجارها، قواعد و رویه های تلاقی دهنده علایق بازیگران، که به نوعی اساس و شالوده رژیم های بین المللی می باشند را آشکار ساخته است، لذا نهادینه شدن و قانون مندی در مهمترین عرصه و بعد نظام بین الملل که همانا بعد امنیتی آن بوده و بارزترین وجه آن امنیت هسته ای می باشد را آشکار ساخته است.در مقاله پیشرو به طور کلی با طرح این پرسش که «رژیم های کنترل تسلیحات هسته ای و خلع سلاح چگونه بر امنیت جمهوری اسلامی ایران تأثیر میگذارد؟» به معرفی و بررسی رژیمهای کنترل تسلیحات هسته ای و خلع سلاح از ابتدای شکل گیری آن می پردازیم و در ارتباط با آن الزامات امنیتی ایران را بررسی می کنیم. هدف از نوشتار فرارو آن است که چگونگی تأثیر رژیم کنترل تسلیحات هسته ای را بر امنیت ملی ایران و نیز چالش های ایران در ارتباط با رژیم یاد شده آشکار نماییم.

آسیا به رغم برخورداری از برخی مولفه های قدرت نظی ر س رزمین، جمعی ت و بازاره ای وسیع، سهم اندکی در سیاست و اقتصاد جهانی در دهه های گذشته داشته است. با ای ن هم ه، ام روزه قاره کهن از رهگذر توسعه اقتصادی تاریخی خود مجدداً به مرکز تاریخ جهان بازگشته و ب ه عن وان یک بازیگر جهانی از نقشی تعیین کننده در نظام بین الملل برخوردار شده است. هم گرایی منطقه ای روند و بُعدی دیگر از سیاست آسیایی است که به ارتقا جایگاه بین المللی ای ن ق اره م دد رس انده است. به همین سبب، یکی از پرسش های مهم مناظره های بین المللی جاری این قاره به «امکان ی ا امتناع هم گرایی قاره ای» در آسیا مربوط می شود. در این بین فلسفه ایجاد آ.سه.آن و اکو بسیار به یکدیگر شبیه است، هر دو سازمان با هدف دوری جستن از کمونیسم و با تشویق غرب تأسیس و تداوم یافتند. ولی پویایی این دو سازمان در طول زمان تا حدودی متفاوت بوده است. مقاله حاضر، در تلاش است، به روش تحلیلی و مقایسه ای زمینه های همگرایی و واگرایی را در میان اعضای اکو و آ.سه.آن مورد بررسی قرار دهد. سؤال اصلی نوشتار حاضر این است: با اینکه شرایط شکل گیری هر دو سازمان اکو و آ.سه.آن در دو بخش از قاره پهناور آسیا (جنوب غربی و جنوب شرقی) مشابه بود چرا آ.سه.آن توانسته به همگرایی میان اعضاء برسد، در حالی که اکو در مراحل ابتدایی همکاری به سر می برد؟