فائزه رحمانی

فناوری اطلاعات و ارتباطات، نقش بسیار زیادی در ایجاد و افزایش خلاقیت و  نوآوری در عرصه کارآفرینی دارد زیرا رقابت اقتصادی را تسهیل و رشد اقتصادی طولانی مدت را پایدار کرده است. با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در اقتصادهای نوظهور، زنان نیز می توانند زندگی اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی خود را متحول کنند و شکاف های بسیاری را در توسعه اقتصادی – اجتماعی جامعه از بین ببرند. تحقیق فوق از نظر هدف، کاربردی و از منظر روش، توصیفی می باشد. تعداد حجم نمونه، 132 نفر از بانوان شاغل در شرکت فناوری اطلاعات بهاران که به صورت تصادفی ساده و براساس فرمول کوکران انتخاب شد و تاثیر بین فرضیه ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی و معادلات ساختاری لیزرل و آزمون سوبل و آزمون معناداری R بررسی شد. آماره آزمون تی تک نمونه ای، بزرگتر از مقدار بحرانی t در سطح خطای 5% یعنی 96/1 بوده به طوریکه فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توانمندسازی بانوان کارآفرین با نقش میانجی سرمایه اجتماعی و نقش تعدیلگر خودکارآمدی در شرکت فناوری اطلاعات بهاران تاثیر دارد. نتایج نشان داد که فناوری اطلاعات و نقش مثبت و مهمی در ایجاد و تقویت مولفه های سرمایه اجتماعی، پیوند آن با خودکارآمدی و در نهایت توانمندسازی زنان کارآفرین ایفا  می کند. 

زمینه: مطالعاتی پیرامون پیشرفت شغلی کارکنان و جهت گیری شغلی متنوع انجام شده است. اما پیرامون مضامین استخراجی مسیر پیشرفت شغلی کارکنان بر مبنای جهت‌گیری شغلی متنوع به شیوه تحلیل محتوای استقرایی شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف انتزاع ابعاد مختلف مسیر شغلی کارکنان با تمرکز بر جهت‌گیری مسیر شغلی متنوع در صنعت لبنیات طراحی گردید. روش: این مطالعه کیفی، از نوع تحلیل محتوا بود. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید دانشگاهی و خبرگان سازمانی مطلع منابع انسانی در سال 1398 بود.14 نفر به روش نمونه گیری نظری و موارد مطلوب به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده شامل نگرش‌های جهت‌گیری شغلی متنوع و مصاحبه عمیق بود. تحلیل داده­ها با روش تحلیل محتوا با رویکرد استقرایی انجام شد. یافته‌ها: مقوله‌های اصلی پژوهش شامل عوامل علّی در بعد شرایط سازمانی (سیستم داد و ستد نیروی کار، شرایط استخدامی مؤثر و قابلیت سازمانی) و شرایط فردی (استقلال و انعطاف‌پذیری نیروی انسانی)، راهبردها شامل (آماده‌سازی کارکنان، کیفیت کاری بالاتر، کنجکاوی شغلی، افزایش دغدغه مسیر شغلی و بهینه‌سازی یادگیری) و پیامدها شامل پیامدهای رفتاری (چابک‌سازی، خودانگیختگی، بهبود شخصیت هدفمند، پای‌بندی به تعهدات) و پیامدهای انگیزشی (خوش‌بینی، تفکر مثبت، شدت شور و آرزومندی) بود. نتیجه‌گیری: نیاز است سیاست‌گذاران، برنامه‌ریزان و کارگزاران صنایع مختلف، در برنامه‌ریزی‌های خود به فرایند جهت‌گیری شغلی متنوع در کارکنان توجه نشان داده تا از این طریق شاهد بهبود عملکرد شغلی آنها باشند.