علیرضا نیک اختر

زندگی اجتماعی یکی از مهم ترین عوامل تکامل رفتار در نخستی ها و انسان است. عوامل زیادی همچون رشد اندازه مغز، مدول های سازشی و جوریدن با پیچیدگی های گروه های اجتماعی در ارتباط است. اگرچه برخی، غذایابی را به عنوان فرضیه ای رقیب برای تکامل رفتار ذکر کرده اند. در این پژوهش به نقش زندگی اجتماعی و عواملی مرتبط همچون افزایش اندازه مغز، مدول تقلب یاب، نظریه ذهن و اندازه گروه در تکامل رفتار انسان پرداخته شده و در پایان پیرامون کارکرد گروه و سازوکارهای انسجام گروه بحث می شود.