غلامرضا فرجی

هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل آمایش زیرساخت های ورزشی شهرداری تهران بود. جامعه آماری را مدیران و کارشناسان ستادی سازمان ورزش، کارشناسان اداره های تربیت بدنی مناطق22گانه و مدیران مجموعه های ورزشی و سایر سازمان های شهرداری تهران مرتبط با پژوهش تشکیل دادند. با توجه به حجم نمونه، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید که درمجموع نظرات 237 نفر مورد تحلیل قرار گرفت. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته 69 سؤالی استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به تائید 15 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی و شهری رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تائید شد. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی ازجمله کولموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی تأییدی و اکتشافی با چرخش واریمکس و با استفاده از دو نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 و آموس استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عوامل کالبدی و زیرساختی با ضریب 82/0 میزان اثرگذاری بیشتری بر آمایش اماکن ورزشی شهرداری دارد. بعدازآن به ترتیب عوامل مالی (77/0)، عوامل فرهنگی اجتماعی (76/0) و عوامل مدیریتی (65/0) در برنامه ریزی آمایش تأثیرگذار هستند. با توجه با نتایج مدیران شهرداری تهران برای برنامه ریزی و طراحی زیرساخت های ورزشی می توانند از فرآیند آمایش اماکن و جنبه های مختلف برای توسعه زیرساخت ها استفاده کنند که درنهایت با پیروی از این فرایند باعث توسعه پایدار شهری شود.

هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل آمایش زیرساخت های ورزشی شهرداری تهران بود. جامعه آماری را مدیران و کارشناسان ستادی سازمان ورزش، کارشناسان اداره های تربیت بدنی مناطق22گانه و مدیران مجموعه های ورزشی و سایر سازمان های شهرداری تهران مرتبط با پژوهش تشکیل دادند. با توجه به حجم نمونه، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید که درمجموع نظرات 237 نفر مورد تحلیل قرار گرفت. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته 69 سؤالی استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به تائید 15 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی و شهری رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تائید شد. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی ازجمله کولموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی تأییدی و اکتشافی با چرخش واریمکس و با استفاده از دو نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 و آموس استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عوامل کالبدی و زیرساختی با ضریب 82/0 میزان اثرگذاری بیشتری بر آمایش اماکن ورزشی شهرداری دارد. بعدازآن به ترتیب عوامل مالی (77/0)، عوامل فرهنگی اجتماعی (76/0) و عوامل مدیریتی (65/0) در برنامه ریزی آمایش تأثیرگذار هستند. با توجه با نتایج مدیران شهرداری تهران برای برنامه ریزی و طراحی زیرساخت های ورزشی می توانند از فرآیند آمایش اماکن و جنبه های مختلف برای توسعه زیرساخت ها استفاده کنند که درنهایت با پیروی از این فرایند باعث توسعه پایدار شهری شود.

متن مؤلفه های تأثیرگذار بر سازمان ها باید همیشه مورد ارزیابی و سنجش قرار بگیرد تا سازمان ها بتوانند الگوی توسعه خود را پیش ببرند، لذا هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه مدیریت دانش و فرهنگ سازمانی با مدیریت عملکرد کارآمد در اداره کل ورزش و جوانان استان البرز بود. روش این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- همبستگی است. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان 127 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان البرز پرسشنامه های استاندارد فرهنگ سازمانی دنیسون (2000)، مدیریت دانش لاوسون (2003) و مدیریت کارآمد مقیمی و رمضان (2011) را به صورت تصادفی تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گردید. با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معنی داری بین مدیریت و دانش فرهنگ سازمانی با مدیریت عملکرد کارآمد نشان داده شد و همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که مدیریت دانش و فرهنگ سازمانی به ترتیب 47/0 و 28/0درصد مدیریت عملکرد کارآمد کارکنان را پیش بینی می کنند. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت بکارگیری صحیح مولفه های مدیریت دانش و فرهنگ سازمانی در مدیریت عملکرد کارآمد بسیار هوشمندانه است و راه پیشبرد اهداف را هموار می سازد و ابزار رشد، موفقیت و ارتقا سازمان را در اختیار مدیریت قرار می دهد.

زمینه: حفظ تعادل بدن، الزامی اولیه برای فعالیت های حرفه ای و شخصی محسوب می شود و همچنین عدم تعادل و اختلال در الگوی راه رفتن از عوامل مؤثر در سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی بزرگسالان است. بر این اساس، آیا با استفاده از تمرینات برایتونیک می توان سلامت جسمانی و به طبع آن سلامت روانی و اجتماعی را بهبود بخشید؟ هدف: تأثیر تمرینات برایتونیک برتعادل ایستا، پویا و عوامل روانشناختی در زنان بزرگسال بود. روش: این تحقیق، نیمه آزمایش، با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق زنان 30-50 ساله شهر تهران بودند که 26 نفر از زنان بزرگسال (30-50 سال) به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار عبارتند از:. برنامه تمرینی برایتونیک (دهقانی زاده، رحمتی ارانی و حیدری، 1397) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری t و آنالیز واریانس یک راهه انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه های تحقیق از نظر تعادل ایستا وجود ندارد ولی در تعادل پویا بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود داشت، گروه های تحقیق از نظر شاخص های اختلالات اجتماعی و افسردگی با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند، در حالی که از نظر اختلالات جسمانی، اضطراب و نمره کل عملکرد روانی با یکدیگر تفاوت معنی داری نشان دادند (0/001 P< ). نتیجه گیری: انجام تمرینات برایتونیک باعث بهبود تعادل پویا و برخی عوامل روانی مانند اضطراب و اختلالات جسمانی می شود و به عنوان راه کاری برای تقویت مهارت های جسمانی و روانی در زنان بزرگسال پیشنهاد می شود.