معصومه پروانه

انگیزش باعث می شود انسان ها با افزایش توجه، تسهیل حرکات بدنی سریع تر و تقویت رفتارهایی که منجر به دستیابی به هدف می شود، به اهداف مورد نظر خود دست یابند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تغییرات انگیزشی و تمرینات بینایی بر مهارت-های بینایی، موج آلفا و یادگیری مهارت گلف بود. 60 دانشجوی دختر با میانگین (سن 3/2±2/22) سال در یک طرح تحقیق نیمه تجربی حاوی پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت مداخله در گروه های آزمایشی از مداخلات رفتاری محیط حامی نیاز و تمرینات بینایی ریون و گیبور استفاده شد. قبل و بعد از برنامه تمرینی، آزمون های بینایی (حرکات ساکادی، هماهنگی چشم - دست و بینایی پیرامونی) از آزمودنی ها به عمل آمد. موج آلفا با استفاده از دستگاه نوروفیدبک دو کاناله ثبت شد. عملکرد شرکت کنندگان نیز به صورت خطای شعاعی ضربات پات گلف ثبت شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین چهار گروه در نمرات پس آزمون مهارت های بینایی، آلفا و عملکرد تفاوت معناداری وجود داشت (05/0< p). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی بیانگر اثربخشی بهتر و بیشتر مداخلات رفتاری حامی نیاز به همراه تمرینات بینایی بر مهارت های بینایی، موج آلفا و عملکرد گلف بود. یافته های اخیر از ادبیات پژوهشی در این زمینه حمایت می کند که انگیزش ناشی از محیط حامی- نیاز از طریق رضایت از نیازهای اساسی روان شناختی به همراه تمرینات بینایی با محدود کردن دامنه توجه بر پردازش بینایی و تمرکز توجه به محرک های بینایی مؤثر است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات تعلیقی بر توانایی عملکردی، تعادل و ترس از سقوط در زنان مبتلا به ام اس بود. 36 نفر از افراد مبتلا به ام اس به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرینات تعلیقی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه در حدود 30 دقیقه انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد در زمینه تعادل، توانایی عملکردی و ترس از سقوط در زنان دارای ام اس تفاوت معنا داری بین گروه تجربی و کنترل وجود دارد. همچنین تفاوت بین نمرات عملکرد حرکتی، تعادل و ترس از سقوط، قبل و بعد از تمرینات تعلیقی، در گروه تجربی معنادار بود. یافته های پژوهش حاضر نشان داد انجام تمرینات تعلیقی تعادل، ترس از سقوط و توانایی عملکردی زنان دارای ام اس را بهبود می بخشد. پیشنهاد می شود از تمرینات تعلیقی به منظور کنترل و بهبود عملکرد حرکتی افراد مبتلا به ام اس استفاده شود.

پژوهش ها نشان داده اندکه انرژی ذهنی یک عامل مهم در بسیاری از حوزه ها از جمله عملکرد ورزشی است. بنابراین هدف از این پژوهش تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه انرژی ذهنی ورزشی بود. روش پژوهش، کاربردی و از نوع توسعه ابزار بود. جامعه آماری پژوهش کلیه ورزشکار زن و مرد شهر ارومیه در رشته های ورزشی متفاوت بودند که از این جامعه بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان، تعداد 283 ورزشکار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. از پرسشنامه انرژی ذهنی ورزشی لو و همکاران (2018) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. پرسشنامه پس از ترجمه به فارسی و تأیید توسط سه متخصص به ورزشکاران ارائه و سپس تحلیل شد. برای بررسی روایی سازه و تعیین ساختار عاملی پرسشنامه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه بررسی شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که سه عامل مؤلفه های احساسی انرژی ذهنی ورزشی (انرژی، خستگی ناپذیری و خونسردی) و دو عامل مؤلفه های شناختی انرژی ذهنی ورزشی (اعتماد به نفس و تمرکز) و همچنین عامل انگیزش برازش مناسبی با داده ها در نمونه ورزشکاران دارد. نتایج آلفای کرونباخ بالای 70/0 برای تمامی عامل ها نیز بیانگر پایایی مناسب پرسشنامه انرژی ذهنی ورزشی می باشد. یافته ها بیانگر آن است که این ابزار انداز ه گیری با روایی و پایایی مطلوب می تواند برای ارزیابی انرژی ذهنی ورزشی در ورزشکاران ایرانی استفاده شود.

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر محیط حامی-نیاز بر اضطراب، توجه بینایی و عملکرد دانشجویان غیر ورزشکار بود. آزمودنی­ها 30 دانشجوی دختر با میانگین (سن 3/2±2/22) سال بودند که با توجه به شرایط تحقیق و پس از اجرای پیش­آزمون به ‌طور تصادفی در دو گروه حامی–نیاز و کنترل قرار گرفتند. اضطراب یادگیرندگان با استفاده از پرسش‌نامه آمادگی روانی، موج آلفا با استفاده از دستگاه نوروفیدبک دو کاناله و عملکرد نیز به صورت خطای شعاعی ضربه پات گلف در پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد رویکرد حامی–نیاز بر اضطراب، موج آلفا و عملکرد ضربه گلف، تأثیر معنادار داشته است. میزان اضطراب شناختی و اضطراب جسمانی، همچنین موج آلفا و خطای عملکرد در گروه حامی-نیاز نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. یافته­های اخیر نشان می­دهد سبک آموزشی حامی–نیاز رویکردی مناسب در زمینه کاهش اضطراب، پردازش کارآمد بینایی و ارتقأ عملکرد است

مقدمه : نسبت انگشت دوم به چهارم نشان گری قابل پیش بینی برای تستوسترون پیش از تولد است که با طیف گسترده ای از رفتارهای متفاوت از نظر جنسی ارتباط دارد. هدف : هدف از مطالعه حاضر تمرکز بر ۲D:۴D و نقش احتمالی آن به عنوان نشانگر زیستی بر توانایی های فضایی در ورزشکاران زن و مرد است. روش : پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونه ها به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نموند پژوهش شامل ۴۰ ورزشکار زن و ۴۰ ورزشکار مرد بود. برای ارزیابی توانایی های فضایی از آزمون چرخش ذهنی ( MRT ) و توانایی هدف گیری استفاده شد. همچنین در این آزمون از دستگاه ردیابی چشم به منظور بررسی و بازبینی حرکات چشم به هنگام اجرای تکلیف هدف گیری استفاده شد. برای بررسی تستوسترون پیش از تولد از نسبت انگشت دوم به چهارم به وسیله اندازه گیری طول انگشتان توسط متر نواری استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها : یافته ها نشان داد بین نسبت انگشت دوم به چهارم و توانایی های فضایی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p< ). همچنین بین ۲D:۴D با شاخص های توجه بینایی در این پژوهش رابط معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p< ). نتیجه گیری : این یافته ها می تواند توضیح دهد که چگونه مردان و زنان هیپر آندروژنیک از اثرات تقویت عملکرد آندروژن ها در ورزش هایی که توانایی های فضایی با عملکرد بهتر ارتباط دارد، سود می برند.