ندا سادات صانعی

هدف : اعتیاد و سوءمصرف مواد مخدر که در میان مردم به ب لای خانم ان س وز ش هرت یافت ه، امروزه به یکی از دغدغه های بزرگ جوامع ب شری تب دیل ش ده اس ت. هدف از انجام تحقیق، بررسی تاثیر متقابل اقدامات مقابله با عرضه و درمان (وکاهش آسیب) می باشد. روش : روش تحقیق، کاربردی و از نوع پیمایشی-تحلیلی بود. داده های مورد نظر از بین اعضای مرتبط با حوزه مبارزه با مواد مخدر کرمان اعم از مدیران، معاونین، کارکنان، کارشناسان، پزشکان، پرستاران و رزیدنت های این حوزه جمع آوری شد. ابزار پرسش نامه ای بود که روایی و اعتبار آن مورد تأیید قرار گرفته است. در مرحله اول به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی برای هر مرکز و در مرحله دوم به صورت نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه گیری انجام شد. در نهایت داده های 287 پرسش نامه با نرم افزار آموس و اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد بین اقدامات مقابله با عرضه مواد مخدر با کاهش آسیب اعتیاد رابطه وجود ندارد. از طرف دیگر اقدامات درمان بر کاهش آسیب اعتیاد تاثیر مثبت دارد. همچنین، اثر متقابل اقدامات مقابله با عرضه و اقدامات درمان نیز مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری : یافته ها می تواند برای سیاست گذاری مقابله با عرضه مواد مخدر مورد نظر قرار گیرد.

زمینه : مطالعات متعددی پیرامون تغییر سازمانی سازگار با ویژگی های روانشناختی کارکنان انجام شده است. اما پژوهشی که به طراحی الگوی نوین تغییر سازمانی سازگار با ویژگی های روانشناختی کارکنان پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف : طراحی الگوی نوین تغییر سازمانی سازگار با ویژگی های روانشناختی کارکنان دانشگاه های علوم پزشکی خراسان رضوی است. روش : این پژوهش از نوع همبستگی و روش آن پیمایشی - اکتشافی است. جامعه آماری پژوهش کلیه ی مدیران و کارکنان (رسمی، پیمانی و قراردادی) ستادی دانشگاه های علوم پزشکی خراسان رضوی در سال ۱۳۹۸ بود. تعداد ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه های توانمندسازی روانشناختی و پرسشنامه عوامل تسهیل کننده و بازدارنده تغییر سازمانی که پژوهشگر بر اساس نظر صاحب نظران به طراحی و تدوین الگو پرداخته است و تحلیل داده ها با آزمون کرویت بارتلت و ماتریس همبستگی و تحلیل عاملی انجام گرفته است. یافته ها : ارتباط مثبتی بین توانمندسازی روانشناختی و عوامل تسهیل کننده تغییر سازمانی وجود داشت و بین مؤلفه های توانمندسازی روانشناختی و عوامل مؤثر در تغییر سازمانی رابطه معنادار وجود داشت (0/001 P< ). نتیجه گیری: نگرش نسبت تغییر، احساس مالکیت، تعهد سازمانی، رهبری تحول گرا، نظارت و پیگیری، سیاست گذاری، فرهنگ سازمانی، عدالت سازمانی و جوسازمانی عوامل تغییر سازمانی را تشکیل می دهند.