آرزو جباری

انتقال بین نسلی به انتقال رفتار، ویژگی ها و یا گرایش های یک نسل به نسل بعدی گفته می شود. در این فرایند، والدین یک نسل گرایش دارند تا برخی ویژگی های روانشناختی خود را در مورد فرزندانشان تکرار کنند. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی شاخص های مزاج عاطفی فرزندان بر اساس شاخص های مزاج عاطفی والدین بود. بدین منظور 207 نفر از دانشجویان دانشگاه های شهر تهران (146 دختر، 56 پسر، 5 نامشخص) و والدین آن ها (207 پدر، 207 مادر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان در پژوهش مقیاس هیجان پذیری مثبت و منفی ( PNES ) را تکمیل کردند. روش این پژوهش توصیفی و از نمونه طرح های همبستگی است. داده های پژوهش با استفاده از روش ها و شاخص های آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین، انحراف استاندارد، همبستگی و مدل تحلیل آمیخته مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج همبستگی نشان داد که بین شاخص های مزاج عاطفی والدین و فرزندان رابطه معنادار وجود دارد (0/001 p < ). نتایج مدل تحلیل آمیخته نیز نشان داد که شاخص های مزاج عاطفی والدین توان پیش بینی شاخص های مزاج عاطفی فرزندان را دارد و هیجان پذیری مثبت و منفی به صورت بین نسلی از والدین به فرزندان منتقل می شود ( 0/001 p< ). بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که ویژگی های مزاج عاطفی قابلیت انتقال از نسلی به نسل دیگر را دارند. شناخت مکانیسم های انتقال بین نسلی نه تنها ویژگی های مزاج عاطفی نسل بعدی را پیش بینی می کند، بلکه می تواند در چهارچوب برنامه های آموزشی- مداخله ای از انتقال ویژگی های آسیب زا پیشگیری کند و ویژگی های مفید و سالم را تقویت نماید.

هدف این پژوهش پیش بینی شاخص های دلبستگی فرزندان براساس شاخص های دلبستگی والدین بود. بدین منظور 207 نفر از دانشجویان دانشگاه های شهر تهران (146 دختر، 56 پسر، 5 نامشخص) و والدین (207 پدر، 207 مادر) با استفاد از روش نمونه برداری دردسترس به عنوان گروه نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان درپژوهش مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI؛ بشارت، 1392، 2011) را تکمیل کردند. نتایج همبستگی نشان داد که بین شاخص های دلبستگی والدین و فرزندان رابطه معنادار وجود دارد. نتایج مدل تحلیل آمیخته نیز نشان داد که شاخص های دلبستگی والدین توان پیش بینی شاخص های دلبستگی فرزندان را دارد و سبک های دلبستگی به صورت بین نسلی از والدین به فرزندان منتقل می شود. دراین پژوهش هرسه سبک دلبستگی مادر (ایمن، اجتنابی، دوسوگرا) توان پیش بینی سبک های دلبستگی فرزند (ایمن، اجتنابی، دوسوگرا) را داشت اما نتایج درخصوص سبک های دلبستگی پدر نشان دادکه سبک دلبستگی اجتنابی پدران توان پیش بینی سبک دلبستگی فرزندان را ندارد. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که ویژگی های دلبستگی قابلیت انتقال از نسلی به نسل دیگر را دارد. با شناخت مکانیزم های انتقال بین نسلی علاوه بر پیش بینی ویژگی های دلبستگی نسل بعد، می توان در چهارچوب برنامه های آموزشی- مداخله ای از انتقال ویژگی های آسیب زا پیشگیری و ویژگی های مفید و سالم را تقویت کرد.

مطالعه حاضر با هدف تأثیر آموزش درس کار و فناوری بر اساس الگوی یادگیری مغز محور بر میزان یادگیری و یادداری و مهارت های فناورانه دانش آموزان با استفاده از روش شبه آزمایشی صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 294 نفر از دانش آموزان پایه هفتم شهر بیستون در سال تحصیلی 95-1394 است. حجم نمونه شامل 60 نفر می باشد که با استفاده از روش تصادفی ساده نمونه ها انتخاب شده اند. ابزار پژوهش شامل آزمون درسی مرتبط با میزان یادگیری کتاب کار و فناوری پایه هفتم در قالب 20 سؤال و همچنین پرسشنامه مهارت های فناورانه می باشد که به صورت محقق ساخته می باشد. به منظور بررسی روایی ابزار پژوهش، پژوهشگر از روش کسب اعتبار صوری استفاده نموده و به منظور سنجش پایایی نیز پیش آزمونی با 20 نمونه صورت گرفته و داده های حاصله با استفاده از روش آلفای کرونباخ تحلیل و پایایی ابزار پژوهش مناسب ارزیابی شده است. یافته های پژوهش نشان می-دهد که شیوه آموزشی مغز محور بر تمامی متغیرهای وابسته پژوهش شامل یادگیری مهارت فناوری اطلاعات و ارتباطات، مهارت های جستجو و جمع آوری داده ها، مهارت های کسب و کار و مهارت های اشتراک گذاری اطلاعات و همچنین یادداری مطالب درسی تاثیر معناداری دارد.