یونس فرقانی

مناقشه بر سر دوگانه اصالت فرد یا اصالت جامعه، در ادبیات جامعه شناسی، تاریخی طولانی دارد. پذیرش هریک از دوطرف این دوگانه، در چگونگی نظریه پردازی های بعدی در خصوص قوانین حاکم بر جامعه و مراحل تکوین آن نقشی تعیین کننده دارد. با در نظرگرفتن پیشینه عمدتاً فلسفی این گفتگو، لزوم پرداختن به این موضوع از منظر نگرش اسلامی و به خصوص حکمت متعالیه، به عنوان کامل ترین نظام فلسفی اسلامی مشخص می شود. در این میان علامه طباطبایی& با طرح اصل استخدام، استاد مطهری با طرح حدوث جسمانی و بقای روحانی جامعه و استاد پارسانیا با ارائه استدلالی ابتکاری درخصوص وجود جامعه، افق حکمت متعالیه را از مسائل محض فلسفی به مسائل جامعه شناختی گسترش داده اند؛ اما اولاً، به این دیدگاه ها اشکالاتی وارد شده و ثانیاً، میان این دیدگاه ها در نظر اولیه نوعی ناسازگاری دیده می شود. در این مقاله ابتدا به اشکالات مطرح به این دیدگاه ها، پاسخ هایی ارائه شده و سپس تلاش می شود با گسترش دلالت های حکمت متعالیه در حوزه شناخت جامعه، جمع بندی میان هر سه نظر انجام شود. در ادامه به توسعه دلالت های حکمت متعالیه برای تحلیل بیشتر جامعه پرداخته شده و برخی از دلالت های آن در این حوزه ارائه می شود که عبارتند از: تبیین حرکت جوهری جامعه، تقسیم بندی جدیدی از انواع جوامع، اثبات وجود حقیقیِ همه انواع جامعه و وحدت حقیقی میان تمامی جوامع در عین تمایز آنها. درضمن در این مقاله متناسب با هر بخش، از روش های قیاسی - برهانی و دلالت پژوهی استفاده شده است.

این مقاله در پی آن است تا ضمن بررسی اجمالی انتقادات وارده به نظریات «حکمرانی خوبِ» غربی، و با هدف دستیابی به نظریه ای اسلامی از حکمرانی، به مطالعه ی قرآن کریم پرداخته است. نظر به حجم آیات قرآن در توضیح ابعاد حکمرانی فرعونی، سعی شده با استخراج الگویی از آن به عنوان «حکمرانی بد»، به روشن شدن سر دیگر طیف که «حکمرانی خوب» پرداخته شود. باروش تحقیق موضوعی در قرآن، آیات مرتبط مورد تدبر قرارگرفته و پس از به دست آوردن مفاهیم اولیه و بازبینی آن ها، مدل حکمرانی فرعون با بهره گیری از استراتژی استدلال استعاره ای استخراج شد. در مدل به دست آمده روشن شد که حکمرانی از منظر قرآن دارای دو بعد باطنی و ظاهری است و باطن آن که معادل نسبت حکمرانی با خداوند است، ظاهر آن که همانا نسبتش با مردم را شامل می شود، متجلی می شود. هر یک از این ابعاد دارای سه بخش نگرش، رویکرد و عملکرد هستند که بر یکدیگر اثر می گذارند.

یکی از مهم ترین حوزه های سیاست گذاری، ویژگی ها و مختصات مدیریتی و رفتاری سیاست گذاران است. التزام عملی به هنجارها و اصول اعتقادی رایج در هر جامعه، سیاست گذاران را وادار به اخلاق مداری و پرورش شایستگی های متناسب با شأن سیاست گذاری می کند. اگر در هر حکومت، براساس ارزش های حاکم، معیارهایی مشخص شود که تضمین وثیقی برای رعایت اخلاق از سوی خط مشی گذاران ایجاد کرده، و براساس آن مدیران نالایق به طور طبیعی، ناموزون جلوه کنند، انتظاراتی که از سازمان ها وجود دارد، محقق خواهد شد. ازاین رو، با عنایت به ارزش های حاکم در جمهوری اسلامی و با توجه به اشراف رهبر انقلاب، بر این ارزش ها و نیازهای جامعه و تشخیص دقیق ایشان در شناسایی مسئولان کارآمد، در این نوشتار با روش تحلیل محتوای سخنان ایشان به سیاست گذاران، با هدف کشف اصول و معیارهای اصلی کارگزاران جمهوری اسلامی ایران تدوین یافته است. حاصل این پژوهش، استخراج هشت شاخص کلان شامل اندیشه اسلامی و التزام به آن، مدیریت صحیح امور، گرایش به اتحاد و انسجام، تعهد به نظام اسلامی، مردم مداری، خودباوری، آرمان گرایی و عدالت محوری می باشد. این اصول و معیارها می تواند راهنمای عمل جامع مدیران دولتی ایران باشد که براساس آن، مسیر سیاست گذاری مبتنی بر مبانی انقلاب اسلامی برای مسئولان بخش دولتی روشن شود.

در هزاره سوم اگرچه سازمان ها با بهره گیری از ابزارها و سامانه های مدرن، نسبت بر بسیاری از معضلات سازمانی پیروز شده اند، اما در عوض اعتماد، ارتباطات صمیمی، خوش بینی و مثبت نگری را به بوروکراسی افراطی، رقابت های کاذب، بی اعتمادی و بدبینی مبدل ساخته اند که همین مسأله اثر جدی در کاهش بهره وری سازمانی دارد. حسن ظن یکی از مهم ترین صفات اخلاقی مورد تأکید دین اسلام است. به همان نسبت که سوءظن مایه تشتت امور و ناراحتی روح و روان و تنازع میان افراد یک سازمان است، حسن ظن مایه آرامش و وحدت ایشان است. نگارندگان در پژوهش پیش رو با استفاده از روش تحلیل مضمون و با مبنا قراردادن آیات قرآنی و روایات مربوط به این موضوع در کتاب وزین میزان الحکمه به دنبال پیدا کردن دلالت های کاربردی حسن ظن در مدیریت و سازمان بوده اند. در این مقاله سعی شده است که به جای تحمیل مباحث مدیریت رایج بر آموزه های دینی، با مبنا قراردادن متون اسلامی مفاهیم ابتدایی از آنها استخراج شود و در برخی موارد با آموزه های مدیریتی مقایسه شده و یا آموزه های مدیریتی و سازمانی بر آن ها تطبیق شوند. بر اساس پژوهش حاضر، در نگاه اسلامی، به جز مواردی خاص، اصالت با حسن ظن است. همچنین بر اساس آیات و روایات، می توان منشأ حسن ظن و روش های ارتقای آن در سازمان را استخراج نمود. اثرات مثبت حسن ظن برای سازمان نظیر تقویت ارتباطات سازمانی، کاهش اضطراب و استرس، تسهیل عملکرد، افزایش اعتماد و ارزشیابی صحیح کارکنان نیز از موارد دیگری است که این پژوهش به آنها دست یافته است

هدف: نیروی انسانی از مهم ترین ارکان سازمان در پیشبرد اهدافش است؛ لذا در ازای خدمتی که به سازمان ارائه می دهد، سازمان وظیفه دارد خدمت او را به نحوی شایسته جبران کند. هدف از نگارش پژوهش حاضر، استخراج الگوی عدالت در جبران خدمات در ادبیات مدیریت اسلامی بود. روش: روش تحقیق، تحلیل مضمون بود. با کمک نرم افزار Maxqda، از بین 473 عبارت، 196 کد بدون تکرار انتخاب شد که منجر به تولید 17 مضمون پایه و در نهایت، در سه مضمون سازمان دهنده جمع بندی شد. یافته ها: با تأکید بر مفهوم فراگیر و گسترده جبران خدمات(اعم از مؤلفه های مادی و معنوی)، مؤلفه های جبران خدمت عادلانه از متن نامه ها و خطبه ها و حکمتهای نهج البلاغه استخراج شد و الگوی شبکه مفهومی آن شکل گرفت.  نتیجه گیری: نگاه امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه به جبران خدمت، در پرداخت خلاصه نمی شود. برای ایجاد نظام جبران خدمات عادلانه، باید همه ابعاد جبران خدمت اعم از رفتارها و تعاملات و همچنین رویّه های سازمانی نیز عادلانه باشند تا عدالت در جبران خدمت برای زیردستان به طور کامل محقق شود.