علی تیرآبادی

از جمله مهمترین اهدافی که هر اقتصادی دنبال می کند موضوع رشد اقتصادی است و دلیل آن مزایایی است که رشد اقتصادی دارد اما مسئله اصلی در بررسی رشد اقتصادی عواملی است که بر آن تأثیر گذار است. در دهه های اخیر اهمیّت و نقش امید به زندگی و مخارج آموزشی دولت و مخارج مصرفی خانوارها و بنگاه ها در رشد اقتصادی کشورها مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفته است در اکثر مطالعات انجام شده تأثیر هر یک از عوامل اقتصادی اثرگذار بر رشد اقتصادی به صورت جداگانه بررسی شده است. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین متغیرهای امید به زندگی و مخارج آموزشی و مخارج مصرفی به طور همزمان بر رشد اقتصادی ایران با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی (OLS) طی دوره زمانی ۱۳۵۹ تا ۱۳۹۸می باشد. نتایج بدست آمده از برآورد الگوی مدل رگرسیونی نشان می دهد متغیر امید به زندگی به میزان ۰۵/ ۱واحد تأثیر منفی و معنادار بر رشد اقتصادی ایران داشته و هر کدام از متغیرهای مخارج آموزشی دولت و مخارج مصرفی خانوارها و بنگاه ها به ترتیب ۱۸/ ۰واحد و ۶۶/ ۰واحد تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی ایران داشته اند.

تعدیل سیاست پولی از طریق تغییرات نرخ بهره، با تمرکز اصلی بر حاشیه سود خالص، تأثیر قابل توجهی بر سود شرکتها دارد. و از آنجایی که مکانیسم هایی که از طریق آن سیاست های پولی بر عملکرد شرکت ها تأثیر می گذارند، چندوجهی هستند و باعث ابهام در پاسخ های عملکرد شرکتها می شوند. با توجه به این حقایق سبک، ارتباط بین سیاست پولی و عملکرد شرکت یک موضوع تجربی ضروری است که باید به طور جامع به آن پرداخته شود. از این رو هدف این تحقیق بررسی این موضوع است که آیا نوسانات نرخ ارز بر رابطه بین قدرت بازار و عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد یا نه؟ جامعه آماری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1395 تا 1399 و با استفاده از اطلاعات 120 شرکت و روش رگرسیون خطی چند متغیره به آزمون فرضیه پرداخته شد. نتایج آزمون فرضیه اول، نشاندهنده این است که بین سیاست پولی و عملکرد شرکت ها رابطه معناداری دارد. و همچنین نتایج فرضیه دوم حاکی از آن است که متغیر تعاملی تحریم مالی رابطه بین سیاست پولی و عملکرد شرکت را تعدیل می کند.

سرمایه گذاری در نیروی کار زمانی کارا می شود که زمینه های لازم برای ایجاد فعالیت ها، توانایی ها و مهارتها را در انسان فراهم کند و موجب افزایش بازدهی شرکت گردد. یکی از عوامل مهمی که می تواند سرمایه گذاری در نیروی کار را بهبود بخشیده و در کارایی آن دخیل باشد کنترل دولتی است. در این پژوهش به بررسی تاثیر کنترل دولتی بر کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار پرداخته می شود. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی بوده و از بعد روش شناسی همبستگی از نوع علی (پس رویدادی) هست. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک، 119 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده در دوره ی زمانی 7 ساله بین سال های 1392 تا 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری نیروی کار از مدل ارائه شده توسط پینوک و لیلیس (2007)، استفاده شده است. روش مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای بوده و داده های مربوط برای اندازه گیری متغیرها از سایت کدال و صورت های مالی شرکت ها جمع آوری شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از نرم افزار استاتا استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که کنترل دولتی بر کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار تاثیر مستقیم دارد. می توان نتیجه گرفت که در شرکت های بورس اگر کنترل دولتی بیشتر باشد کارایی سرمایه گذاری نیروی کار نیز افزایش می یابد.

این تحقیق با در نظر گرفتن اثرات تعدیلی و میانجی به صورت توام، یک درک جامع تر از رابطه گرایش کارآفرینانه و عملکرد ارائه می دهد که نقش میانجی قابلیت بازاریابی و نقش تعدیل کننده منابع بازاریابی را برجسته می کند. بدین منظور داده ها از طریق پرسشنامه از 71 شرکت مستقر در پارک علم و فن آوری استان آذربایجان شرقی جمع آوری شد. نتایج داده های آماری و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS و SmartPLS نشان داد که ابعاد پیشگامی، نوآوری، ریسک پذیری و استقلال طلبی از گرایش کارآفرینانه به صورت مستقیم بر قابلیت بازاریابی و از آن طریق بر عملکرد شرکت تاثیر دارند ولی تاثیر بعد رقابت تهاجمی بر قابلیت بازاریابی و از آن طریق بر عملکرد شرکت تایید نشد. همچنین نتایج نشان داد که متغیر منابع بازاریابی در رابطه غیر مستقیم گرایش کارآفرینانه و عملکرد شرکت از طریق قابلیت بازاریابی، نقش تعدیل کننده دارد به این شکل که تاثیر غیر مستقیم گرایش کارآفرینانه از طریق قابلیت بازاریابی بر عملکرد شرکت در مقادیر بالای مقدار تعدیلی (منابع بازاریابی) قوی تر از تاثیر غیر مستقیم آن در مقادیر پایین مقدار تعدیلی (منابع بازاریابی) است. براساس نتایج حاصل از این تحقیق شرکت ها می توانند از طریق گرایش به فعالیت های کارآفرینانه و با انتخاب استراتژی مناسب و اتخاذ بخشی از منابع خود به منابع بازاریابی به عملکرد برتر دست یابند.