مهدی تاراجیان

هدف از انجام این پژوهش شناسایی واولویت بندی موانع جذب نیروهای داوطلب در ورزش آموزش و پرورش (نمونه مورد مطالعه شهرستان کرج) می باشد.روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت،توصیفی- تحلیلی است.جامعه آماری پژوهش؛تمامی کارکنان برگزار کننده مسابقات آموزشگاهی آموزش و پرورش شهرستان کرج بودند.روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود.برحسب نواحی چهارگانه و بر طبق حجم نمونه مورگان 234 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند.ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بود.روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 12 نفر از اساتید دانشگاه و خبرگان در این زمینه تایید شد.پایایی کلی پرسشنامه نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (888. ) بدست آمد.برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد.براساس تحلیل عاملی 32 متغیر در شش گروه با عناوین روانی، ارتباطی- اطلاعاتی، فردی، قانونی، ساختاری و اداری- سازمانی قرار گرفتند. با استفاده از مقیاس پنج ارزشی لیکرت میزان اهمیت متغیرها بررسی شد که بر این اساس، عامل ارتباطی- اطلاعاتی با واریانس 27.009، عامل فردی با واریانس 16.89 و عامل قانونی با واریانس 11.33با اهمیت ترین موانع بودند.

هدف از این مطالعه بررسی ارتباط رشد الگوهای بنیادی کنترل شئ با مولفه های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت کودکان دانش آموزان پسر 7 تا 9 ساله بود. نمونه آماری مشتمل بر 388 شرکت کننده داوطلب بود. رشد الگو های بنیادی با استفاده از آزمون اولریخ و مولفه های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت کودکان با استفاده از آزمون های دوی 540متر ، آزمون کشش بارفیکس اصلاح شده و آزمون دراز نشست اصلاح شده اندازه گیری شد. آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (2000) نسخه اصلاح شده ابزاری است توسط دکتر بورلی دی اولریخ (1985) به عنوان وسیله ای جهت ارزیابی مهارت های حرکتی منتخب در کودکان 3 تا 10 ساله و بالاترساخته شد است. مهارت های کنترل شی و جابجایی منتخب یک آزمون 12 موردی را تشکیل می دهند. مهارت های جابجایی شامل دویدن، چهارنعل رفتن، لی لی کردن، جهیدن، پرش طول، سرخوردن است، مهارت دستکاری شامل ضربه زدن باپا، پرتاب در حالت دست بالای شانه، غلتاندن شیء از حالت پایین شانه است. آزمون همبستگی رواسپیرومن نشان داد که رشد الگوهای بنیادی کنترل شئ با مولفه های آمادگی جسمانی ارتباط معنا داری دارد (05/0p≤ ). بنابراین کودکانی که رشد الگوهای بنیادی بیشتری را تجربه کرده اند از آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت بیشتری برخوردار بودند.