رحمت عباس تبار مقری

علامه سید محمد حسین طباطبائی، به عنوان یکی از فیلسوفان و برجسته ترین مفسران قرآن کریم، از چهره های علمی معاصر جهان اسلام به شمار می رود. ازاین رو، این پژوهش پس از بررسی اندیشه سیاسی ایشان، در جایگاه یک فیلسوف سیاسی، به دنبال پاسخ به این سؤال است که مؤلفه های مطلوبیت حکمرانی در آثار ایشان و نسبت سنجی آن با نظریه حکمرانی خوب چیست؟ یافته های پژوهش براساس گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و با استفاده از چهارچوب نظری «هرمنوتیک قصدگرای اسکینر»، حاکی از این است که در نگاه علامه طباطبائی، مسئله حکمرانی وابسته به دین است و از این منظر، می توان رابطه میان دین و سیاست را رابطه عموم و خصوص من وجه دانست که بر همین اساس، سیاست به دو نوع دینی و غیردینی تقسیم می شود. «نظریه جامعه سازی اسلام»، بخشی از تبیین ایشان از مباحث اجتماعی اسلام است که در بطن آن با یک رهیافت تمدنی مؤلفه های حکمرانی مطلوب، تبیین می گردد. ایشان در ارتباط با حکمرانی، بر سه مؤلفه کلی عدالت اجتماعی و برابری، ساختار مستحکم نظام قانونی مبتنی بر اخلاق توحیدی و حق مشارکت، مسئولیت همگانی و نظارت مستمر تأکید می کنند.

تحقق نظم مطلوب جهانی یکی از دغدغه های اساسی رهبران مصلح جهانی می باشد. این دغدغه پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و تجدید حیات اسلامی سیاسی، قوت بیشتری به خود گرفته است. در اندیشه مقام معظم رهبری که برگرفته از اسلام ناب محمدی(ص) می باشد، دستورالعمل جامعی برای تغییر نظم موجودجهانی و دست یابی به نظم مطلوب وجود دارد. نظم مطلوب جهانی که به عنوان نظمی معقول و مقبول پذیرفته شده، به دلیل هماهنگی با نظام اَحسن و هدف آفرینش، پیشرفت، سعادت و رفاه را برای بشریت به ارمغان می آورد. پرسش اصلی که در این پژوهش با آن روبه رو هستیم این است که مکانیزم ها و راهبردهای تحقق نظم مطلوب جهانی از منظر مقام معظم رهبری چه می باشند؟ نسبت این نظم با مبانی و آموزه های دینی اسلامی چیست؟ در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و نظریه پردازی داده بنیاد به بررسی موضوع تحقیق پرداخته ایم و نتیجه حاصل شده این است که آیت الله خامنه ای تحقق نظم مطلوب جهانی را با بهره گیری از راهبردهایی چون تقویت جریانات دینی و اسلامی، عدالت گرایی و انسجام اسلامی امکانپذیر می دانند.

عقلانیت در معرفت شناسی، مفهومی هنجاری است و وقتی باوری را معقول به حساب می آوریم، حاکی از این است که وظیفه ای معرفت شناختی را در پذیرفتن آن رعایت کرده ایم. هدف از نوشتار این مقاله، بهره گیری از کارکرد نظریه عقلانیت انقلابی و ترویج این گفتمان، ضمن تاکید بر ارزش ها و آرمان ها، از منظر آیت الله خامنه ای، با توجه به بازخوانی عقل سیاسی و انقلابی و مدل نظری عقلانیت ماکس وبر است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که رابطه میان انقلابی گری با عقلانیت چگونه است و مهم ترین مبانی عقلانیت انقلابی کدامند؟ همچنین موانع عقلانیت را نیز مورد کاووش قرار خواهیم داد. از این رو پژوهش حاضر ضمن تمرکز بر این پرسش ها، می کوشد داده های لازم را از طریق مطالعه کتابخانه ای استخراج و به روش توصیفی- تحلیلی آن ها را مورد واکاوی و تجزیه وتحلیل قرار دهد. یافته های اولیه پژوهش حاکی از آن است که نگاه و جایگاه عقلانیت انقلابی در اندیشه آیت الله خامنه ای مبتنی بر گزاره هایی چون: سعادت و غایت جامعه سیاسی، سیاست دین محور، تطبیق آرمان و واقعیت، سیاست اصل محور و مبتنی بر مردم سالاری دینی است. مفهوم عقلانیت در اندیشه مقام معظم رهبری را می توان در چند مؤلفه خلاصه نمود. اول، داشتن رویکرد منطقی و محاسبه گر. دوم، نگاه انقلابی و به دور از محافظه کاری. سوم، توجه به واقعیات و وضعیت موجود.

با فروپاشی شوروی در سال1990م، نظم لیبرال با محوریت آمریکا، منطق حاکم بر روابط بین الملل را شکل داد. اما این نظم، ساختار معیوبی دارد که موجبات خسران بشریت را فراهم می آورد. در اندیشه آیت الله خامنه ای برای تغییر نظم موجود جهانی و دستیابی به نظم مطلوب جهانی، دستورالعمل جامعی وجود دارد. پرسش اصلی مقاله این است که نظم مطلوب جهانی از دیدگاه آیت الله خامنه ای دارای چه اصول و ویژگی هایی است؟ با بهره گیری از نظریه پردازی «داده بنیاد»، یافته ها حاکی از آن است که آیت الله خامنه ای نظم موجود جهانی را به دلیل ماهیت سلطه گرایانه و استکباری و به دلیل ابتناء بر پایه های باطل و اصول ظالمانه به شدت مورد انتقاد قرار داده؛ چراکه آن را در تقابل با شرافت و کرامت انسانی قلمداد می کند. اما در مقابل، به نظمی قائل است که مقبول و مطلوب و متناسب با نظام احسن و آفرینش بوده و بر پایه فطرت الهی انسان شکل گرفته است؛ نظمی که هدفش از یک سو تربیت و تزکیه انسان و از سوی دیگر تأمین رفاه دنیوی و سعادت اُخروی است."