ژیلا مشهدی میقانی

سرمایه اجتماعی یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده سبک زندگی است. تا کنون پژوهش های متعددی در خصوص تاثیر سرمایه اجتماعی بر سبک زندگی در ایران انجام شده است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، فراتحلیل تحقیقات صورت گرفته در خصوص تاثیر سرمایه اجتماعی بر سبک زندگی است تا از این طریق تصویری شفاف از وضع موجود تحقیقات و کاستی های این حوزه به دست آید. جامعه آماری پژوهش، تحقیقات صورت گرفته در زمینه تاثیر سرمایه اجتماعی بر سبک زندگی در بین سال های 1390 تا 1400 است که از طریق جستجو در پایگاه اطلاعات علمی مگیران، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نورمگز و پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی به دست آمده اند. از بین تحقیقات صورت گرفته، پس از پالایش اولیه، 16 مورد با توجه به معیارهای فراتحلیل به عنوان نمونه انتخاب شده اند. یافته های پژوهش در دو بخش مرور نظام مند و محاسبه اندازه اثر با استفاده از نرم افزار جامع فراتحلیل (CMA2) ارائه شده اند. مهمترین نکات ضعف پژوهش های این حوزه عبارتند از: استفاده کم از پرسشنامه های استاندارد (75/18 درصد)، استفاد از مولفه های متعدد و بعضاً بی ربط برای سنجش مفهوم سبک زندگی، عدم وجود چهارچوب نظری مشخص در 50/37 درصد از تحقیقات، کم توجهی به اعتبار و پایایی ابزار پژوهش در برخی از تحقیقات، مبهم و غیرکاربردی بودن پیشنهادات ارائه شده در بخش نتیجه گیری پژوهش ها. همچنین، محاسبه اندازه اثر بیانگر آن است که سرمایه اجتماعی بر سبک زندگی سلامت محور (39/0)، بر سبک زندگی اسلامی (37/0) و بر سبک زندگی کل (46/0) تاثیر معناداری دارد.

علم به طور عام و هر رشته علمی به صورت خاص مملوّ و مشحون از مفاهیم و گزاره هاست. رسالت اندیشمند و صاحب تفکر در هر دانشی، آن است که برای تبیین، تشریح و توصیف واقعیت های اجتماعی فرارو، بتواند از تکثّر،تشتّت و تفرّق مفاهیم، گذر کند و مفاهیم علمی را از طریق شناخت ژرف و عمیق گونه ها و در فرایند سنخ شناسی به بند و زنجیر فهم و ادراک درآورد. چه، به واقع توفیق هر پژوهش به سنخ و گونه هایی وابسته است که با آن فراهم آمده، حتی قسمت اعظم معرفتی که درباره جهان زندگی وجود دارد نیز، منبعش از سنخ سازی ذهن بشر است. لیکن، سنخ شناسی دو سازه سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی برای تنویر ذهن مخاطب و انفکاک آن از سایر اشکال مشابه، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. جهت حصول به همین مقصود در مقاله حاضر، سرمایه فرهنگی در سنخ متجسّد، عینیت یافته و نهادی و سرمایه اجتماعی نیز در سنخ های بین فردی، میان گروهی و تعمیم یافته مورد تشریح و تدقیق قرار گرفته اند. فهم و کاربست شیوه تحلیل سنخ شناختی ، بویژه در نظام آموزش و در فراگرد تعلیم و پروراندن ذهن منظم و مطبّق (طبقه بندی شده)، بیش از پیش می بایست مطمح نظر متولیان این حوزه خطیر باشد. زیرا تولید و بازتولید مفاهیم مبهم، متناقض و نامنظم، علاوه بر آنکه فرایند استنباط و درک مفاهیم را برای متعلِّم دشوار می نماید ، دایر دانش فراگیر را نیز محدود می سازد.

هویت ملی بالاترین سطح هویت جمعی است که رابطه انسان با کشورش را نشان می دهد. فرآیند پاسخگویی آگاهانه یک ملت به پرسش هایی از خود و به مفهوم احساس تعلق به اجتماع ملی و تفاوت با دیگران و موجب وحدت و انسجام یک جامعه می شود. این نوشتار به بررسی برخی از ابعاد هویت ملی می پردازد. روش این پژوهش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسش نامه است. جامعه آماری پژوهش را جوانان گروه سنی 15-29 ساله ساکن در دو شهر ایلام و کرمانشاه تشکیل می دهد که 800 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. یافته ها نشان می دهد که در گرایش به هویت ملی افراد ساکن در کرمانشاه گرایش بیشتری را نشان داده اند، هم چنین میان گرایش به هویت ملی با جنسیت و وضعیت تأهل رابطه ی معناداری وجود دارد؛ درحالی که با سن و تحصیلات پاسخگویان رابطه معناداری وجود ندارد.

مقالة حاضر حاصل مطالعه ای تجربی درباب هویت ملی، هویت قومی واحساس محرومیت نسبی است. جامعة آماری پژوهش را جوانان 15تا 29سالة ساکن در شهر ایلام تشکیل داده اند که 400 نفر از آنان به منزلة نمونة آماری، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات از روش پرسشنامه استفاده شده است. پیدایش احساس محرومیت نسبی پدیده ای جدید و ناشی از تغییر اجتماع بشری و خروج جامعه از لفاف ایستای سنتی است، احساسی که ممکن است منشأ ناهنجاری های اجتماعی و سیاسی بسیاری باشد. در چارچوب نظری، از نظریة محرومیت نسبی رابرت گر و نظریات هویت جنکینز و اسمیت استفاده شده است. یافته ها نشان میدهد میان میزان احساس محرومیت نسبی در بعد اقتصادی و میزان گرایش به هویت ملی در بعد سیاسی رابطه ای معنادار و معکوس وجود دارد. میان میزان احساس محرومیت نسبی در بعد اقتصادی و میزان گرایش به هویت قومی در بعد سیاسی نیز رابطة معنادار و مستقیم وجود دارد.