مریم شاکرمی

هدف از انجام این پژوهش تدوین مدل درگیری تحصیلی بر اساس عوامل جو روانی اجتماعی کلاس درس و جو عاطفی خانواده با نقش میانجی تاب آوری تحصیلی بود. طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را دانش آموزان دوره اول متوسطه (پایه هشتم و نهم) شهرستان خرم آباد تشکیل می دهند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی چندمرحله ای بود که با این روش 310 نفر دانش آموز دوره اول متوسطه (پایه هشتم و نهم) انتخاب و به پرسش نامه های: درگیری تحصیلی، جو روانی- اجتماعی کلاس درس، جو عاطفی خانواده و تاب آوری تحصیلی پاسخ دادند. داده ها با کمک نرم افزار amos و با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج حاکی از این بود که مدل درگیری تحصیلی درمجموع از برازش قابل قبولی برخوردار است، این موضوع نشان می دهد که داده های به دست آمده از نمونه، مدل پیشنهادی را تائید می کنند. نتایج به دست آمده ضرایب رگرسیون مستقیم بین متغیرهای پژوهش نشان داد مسیرهای مستقیم جو روانی- اجتماعی کلاس درس و جو عاطفی خانواده به درگیری تحصیلی معنادار نیستند، ولی دیگر مسیرهای مستقیم و دو مسیر غیرمستقیم، مثبت و معنادار بودند، این موضوع حاکی از این است که تاب آوری تحصیلی می تواند رابطه میان جو عاطفی خانواده و درگیری تحصیلی را میانجیگری کند، بدین ترتیب می توان گفت جو روانی اجتماعی کلاس درس و جو عاطفی مناسب در خانواده تاب آوری تحصیلی را بالا می برند و نتیجه بالا رفتن تاب آوری تحصیلی افزایش درگیری تحصیلی خواهد بود.

مقدمه: هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی بازخوردهای اصلاحی(کتبی و کلامی) معلمان در ارزشیابی های تکوینی بر میزان عشق به یادگیری دانش آموزان پسر پایه نهم متوسطه اول شهر الشتر بود. روش ها: این پژوهش به ص ورت نیمه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه عشق به یادگیری مک فارلن(2007) استفاده شد. داده ها با روش تحلیل کواریانس تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که بین دانش آموزان پسر دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ عشق به یادگیری زبان انگلیسی(001/0 P< ، 58/24 F= ) تف اوت معنی داری وج ود دارد. نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت که ارائه بازخوردهای کتبی و کلامی مبتنی بر مدل باتلر و وین می تواند موثر باشد و در صورتی که معلمان بعد از ارزشیابی های تکوینی از این مدل برای ارائه بازخورد استفاده کنند، می توانند سطح عشق به یادگیری دانش آموزان را به طرز معنی داری افزایش دهند .

هدف اصلی این پژوهش تاثیر بازخوردهای اصلاحی معلمان زن در ارزشیابی های تکوینی بر میزان تاب آوری آموزشی و تعلق پذیری تحصیل دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. پژوهش به ص ورت نیمه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از می ان دان ش آم وزان دختر دبیرستانی شهر خرم آباد به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده ش دند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 10 هفته بعد از ارزشیابی های تکوینی به عمل آمده بازخورد دریافت کردند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه تعلق پذیری تحصیل و مقیاس تاب آوری آموزشیدر مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایش و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد. یافته ها حاکی از آن بود که سطح تاب آوری آموزشی و تعلق پذیری تحصیل گروه آزمایش به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. بنابراین در صورتی که معلمان بعد از ارزشیابی های تکوینی از این مدل برای ارائه بازخورد استفاده کنند، می توانند سطح تاب آوری آموزشی و تعلق پذیری تحصیل دانش آموزان را به طرز معنی داری افزایش دهند.