داریوش مالک پور

هدف از این تحقیق بررسی رابطه سرمایه انسانی اعضای هیأت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی بود. روش تحقیق، از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی بود. جامعه آماری دانشجویان کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران (310=n) و نمونه آماری طبق فرمول کوکران، 175 نفر بود. نمونه گیری به صورت تصادفی انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سرمایه انسانی نادری (1390) بود. روایی پرسشنامه توسط متخصصان تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 978/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون k-s، تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی تفکیکی و رگرسیون چندگانه گام به گام) استفاده شد. یافته ها نشان داد بین سرمایه انسانی و پیشرفت تحصیلی با وجود متغیر کنترل رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (452 /0=r). بین مؤلفه های توانایی شناختی (512 /0=r)، شایستگی فراشناختی (396 /0=r) و مهارت های ارتباطی-عاطفی (488 /0=r) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت.  نتایج رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد توانایی شناختی با ضریب همبستگی چندگانه (812/0 (R=، شایستگی فراشناختی )578/0 (R=و مهارت های ارتباطی-عاطفی )645/0 (R=توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان را دارند. پس هر اندازه سرمایه انسانی اعضای هیأت علمی بیشتر باشد،  شاهد پیشرفت تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی خواهیم بود.

پژوهش حاضر، به ارزیابی وضعیت سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری پرداخته است. روش پژوهش از نظر هدف توسعه ای-کاربری؛ از نظر شیوه گردآوری داده ها پیمایشی و روش تحلیل همبستگی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری (940 N=) می باشند که با روش نمونه گیری طبقه ای- اختصاص متناسب، حجم نمونه با فرمول کوکران و خطای (05/0)، 274 انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه سنجش سرمایه انسانی نادری (1391) استفاده شد. با روش روایی محتوایی، این پرسش نامه توسط متخصصان سرمایه انسانی تأیید شد و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی آن (974/0)، به دست آمد. برای سنجشِ داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی تفکیکی)، استفاده شد. یافته ها نشان داد: 1- سرمایهه انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده مهندسی برق پایین تر از سطح متوسط، اما در دانشکده مدیریت، پرواز و هوافضا در سطح متوسط و با میانگین نظری تفاوت معنی داری ندارد. 2- میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده مدیریت در سطح بالاتر از متوسط، اما میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشکده های مهندسی برق، هوافضا و پرواز در سطح متوسط و با میانگین نظری جامعه تفاوت معنی داری ندارند. 3- میان شاخص کلی سرمایه انسانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (223/0r=). بنابراین، می توان نتیجه گرفت که به میزانی که سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی در مؤلفه های توانایی شناختی، فراشناختی و ارتباطی- عاطفی بیشتر باشد، می توان شاهد پیشرفت تحصیلی بهتر دانشجویان بود.