محمد کوشا

مدیران پیشتاز در عرصه توسعه شهری، راهبرد های کلانی را دنبال می کنند تا در سطح جهانی مورد توجه قرار گیرند؛ بنابراین کانون توجه خود را به رویدادهای بزرگ ورزشی متمرکز می کنند. در این پژوهش، شهر تهران به عنوان کلان شهری که دارای برنامه های توسعه راهبردی است، از جنبه ظرفیت میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی ارزیابی و تحلیل شد. روش پژوهش کیفی و از نوع مطالعات اکتشافی است. با استفاده از چک لیست و مصاحبه نیمه هدایت شده با مدیران ارشد ورزش و استادان برجسته مدیریت ورزشی با سابقه برگزاری، مشارکت یا حضور در رویدادهای بزرگ ورزشی و بررسی پیشینه پژوهش، اطلاعات جمع آوری شد. یافته ها نشان داد شهر تهران برای برگزاری موفق رویدادهای ورزشی در مقایسه با استانداردهای میزبانی دارای مشکلات زیرساختی، حمل ونقل، اسکان و فضاهای ورزشی است. همچنین، منابع انسانی و مدیریتی متناسب با رویدادهای کلان ورزشی برنامه ریزی نشده است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی و آب وهوای تهران و دیگر عامل های تعیین کننده در موفقیت میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی نیز شاخص های دیگر اثرگذار بر میزبانی بودند. تحلیل یافته ها نشان داد شهر تهران دارای زیرساخت های میزبانی برای رویدادهای بزرگ تک رشته ای (جام جهانی کشتی) و چندرشته ای ورزشی (بازی های آسیایی) است.

منظور از شکاف صنعت ورزش، اختلاف بین انتظار مشتریان ورزش از وضع مطلوب و ادراک آن ها از وضع موجود است. گام اساسی برای جبران این شکاف، شناخت وضعیت موجود و مطلوب و میزان شکاف میان آن دو است. هدف این پژوهش، شناسایی وضع موجود، وضع مطلوب و میزان شکاف در صنعت ورزش کشور ازمنظر میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی است. روش پژوهش، آمیخته کمی و کیفی، با استفاده از ابزار مصاحبه نیمه هدایت شده و ترکیب با پرسش نامه تحلیل شکاف است. نمونه آماری این پژوهش، 16 نفر برای مصاحبه نیمه هدایت شده و 120 نفر از مدیران ارشد ورزشی و اساتید مدیریت ورزشی بودند. پرسش نامه طراحی شده به تأیید 25 نفر از اساتید مدیریت ورزشی رسید و روایی آن تأیید شد و همچنین، در سنجش پایایی آن آلفای کرونباخ 76/0 به دست آمد. برای تحلیل داده های کیفی از روش دلفی و برای داده های کمی از آمار توصیفی میانگین، انحراف معیار، آزمون های مقایسه میانگین تی تک گروهی و زوجی و آزمون فریدمن برای رتبه بندی عوامل و شناسایی میزان شکاف استفاده شد.   نتیجه تجزیه وتحلیل داده های پژوهش بیانگر آن است که وضع موجود به ترتیب در ابعاد فرهنگ- اجتماعی، عملیاتی، قانونی، مالی، بازاریابی، دانش و فناوری و زیست محیطی وضع نامطلوبی ارزیابی شد و بیشترین شکاف برای بهبود ابعاد یادشده در بعد دانش و فناوری، زیست محیطی، مالی، بازاریابی، قانونی، فرهنگی و عملیاتی مشاهده شده است .