سهیل سمیعی

پژوهش حاضر به بررسی خودکارامدی مربیان و ورزشکاران جوان می پردازد و در ادامه نیز لذت بخشی ورزشکاران جوان از فعالیت ورزشی بررسی شده است. در نهایت هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودکارامدی بر لذت فعالیت بدنی در ورزشکاران جوان با بهره گیری از روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل بوده است. یافته ها حاکی از عدم تأثیر معنادار خودکارامدی مربیان بر خودکارامدی دانش آموزان، تأثیر مثبت و معنادار خودکارامدی جسمانی بر لذت بخشی فعالیت بدنی دانش آموزان و همچنین عدم تأثیر معنادار خودکارامدی مربیان بر لذت بخشی فعالیت بدنی دانش آموزان بود. ازاین رو با توجه به تأثیر خودکارامدی بر لذت بخشی ورزشکاران جوان به مربیان و دست اندرکاران تیم ها و مدارس ورزشی پیشنهاد می شود تا با برگزاری دوره ها و کلاس های کوتاه مدت روان شناسی، به تقویت مهارت های روانی و افزایش میزان خودکارامدی ورزشکاران بپردازند. همچنین پیشنهاد می شود بر میزان لذت بخشی ورزشکاران به خصوص ورزشکاران جوان و نوجوان توجه شود، زیرا لذت بخشی حاصل از فعالیت جسمانی به عنوان منبع مهم مشارکت و همچنین ادامه مشارکت ورزشکاران در نظر گرفته می شود.

هدف از انجام این پژوهش بررسی و تحلیل روند تحولات مدیریت ورزش دانش آموزی کشور (از سال 1357 تا 1397) بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات تاریخی مبتنی بر تحلیل محتوا است. جامعه آماری شامل کلیه شواهد و منابع اطلاعاتی مربوط به مدیریت در ورزش دانش آموزی بود. نمونه آماری به روش هدفمند و دردسترس (از بین مقالات، کتاب ها، اسناد و گزارش-های اجرایی، صفحات رسانه ای) انتخاب گردید. ابزار پژوهش مطالعه کتابخانه ای نظامند با استفاده از روش فیش برداری بود. روایی ابزار و چارچوب پژوهش با استفاده از نظر متخصصان ارزیابی و تایید گردید. روند تاریخی مدیریت ورزشی دانش آموزی از چند منظر مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حوزه های مدیریتی شامل مدیریت راهبردی و اجرایی، مدیریت رویداد و مشارکت، مدیریت منابع مالی و فیزیکی، مدیریت منابع انسانی و ذینفعان و مدیریت آموزشی و علمی تعیین شد. سپس این حوزه ها با دوره های زمانی و برنامه های ملی توسعه تطبیق داده شد. بررسی روند تحولات طی شده براساس مقایسه دو حالت سیاست-گذاری و عملکرد بود. پس از شناسایی جهت گیری های کلی، چالش های جاری و قابلیت های کسب شده در طی دوره زمانی شناسایی شد. به صورت کلی پژوهش نشان می دهد که تحولات مدیریتی در تربیت بدنی مدارس و ورزش دانش آموزی از خط مشی پایدار پیروی نکرده و بیشتر تابعی از تحولات ساختاری آموزش و پرورش بوده است. از این رو لازم است تا در تقسیم کار بین بخشی و نحوی مشارکت ذینفعان و متولیان حوزه ورزش دانش آموزی بازنگری شود.

کارایی و موفقیت سازمان ها تا حد زیادی بستگی به نیروی انسانی آنها دارد. بنابراین سازمان ها نیز می بایست به عواملی که بر کارکنان و پیشرفت سازمانشان تاثیر می گذارد دقت کنند. لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین عدالت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی، استرس شغلی و تعارض کار-خانواده در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک انجام گردید. 230 نفر از کارکنان این سازمان ها مقیاس های اندازه گیری پژوهش را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل روابط میان متغیرهای پژوهش، از مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته های تحلیل عاملی تاییدی نشان داد عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری دارد و میان عدالت سازمانی و استرس شغلی ارتباط معکوس و معنیدار وجود دارد. افزایش در رفتار شهروندی سازمانی، استرس شغلی را کاهش می دهد و تاثیر استرس شغلی بر تضاد کار-خانواده معنی دار است و مدل از برازش مناسبی برخوردار است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که داشتن نگرشی درست و دقیق از سازمان و شناخت مولفه های تاثیرگذار بر آن از طرف مدیران و بکارگیری رویکردی صیحیح در جهت هدایت کارکنان می تواند سازمان را در مسیر موفقیت قرار دهد و نتایج این تحقیق می تواند مدیران و سازمان ها را در رسیدن به این امر یاری نماید. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران سازمان ها با تقویت عدالت و رفتار شهروندی سازمانی و کاهش استرس شغلی و تعارض کار-خانواده در جهت تعالی و موفقیت سازمان خود گام بردارند.