فروغ فتاحی مسرور

تبعیض می تواند تأثیرات منفی ای بر عملکرد تیم های ورزشی بگذارد. شناسایی فرایندها، بسترها و عوامل ایجادکننده تبعیض می تواند به بهبود عملکرد تیم های ورزشی کمک کند. هدف از این تحقیق طراحی مدل تبعیض در تیم های ورزشی است که با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام گرفت. از طریق روش نمونه گیری هدفمند- گلوله برفی و براساس مصاحبه های عمیق، داده های تحقیق از متخصصان آکادمیک و مدیران و مربیان ورزشی جمع آوری شد. براساس روش نظریه داده بنیاد، داده ها پس از کدگذاری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که مسمومیت فضای تیم به عنوان عوامل علّی، عدم سلامت ساختاری تیم به عنوان بسترهای حاکم، عوامل درونی تیم به عنوان شرایط مداخله گر، ولنگاری مدیریت تیم به عنوان کنش و تعاملات و بی اهمیتی نسبت به تیم به عنوان پیامدهای مدل تبعیض در تیم های ورزشی نقش بازی می کنند. براساس مدل تبعیض در تیم های ورزشی، توصیه می شود که نقش عوامل مختلف در پدیدآیی تبعیض در تیم های ورزشی مدنظر قرار گیرد و برای پیشگیری از آن تدابیری به صورت نظام مند لحاظ شود. توجه ویژه به بسترها و عوامل ایجادکننده تبعیض در تیم های ورزشی، می تواند ایجاد این پدیده را در تیم های ورزشی کاهش دهد.

هدف از این تحقیق تعیین ارتباط بین ادراک از منابع قدرت مربیان با رضایتمندی جودوکاران نخبه ایران بود که با روش تحقیق همبستگی و به صورت میدانی به اجرا درآمد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه جودوکاران لیگ برتر تشکیل می دادند. در این تحقیق نمونه آماری 115 جودوکار در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، پرسشنامه قدرت در ورزش(96/0=α) و پرسشنامه رضایتمندی ورزشکار (94/0=α) استفاده شد . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی، و در راستای تعیین ارتباط از رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین منابع قدرت مربیان و رضایتمندی بازیکنان رابطه معنی داری وجود دارد (01/0> p). همچنین یافته های تحقیق رابطه مثبت و معنی داری بین قدرت مبتنی بر پاداش و قدرت مرجعیت با رضایتمندی بازیکنان را نشان داد(01/0> p)، ولی بین منابع قدرت مبتنی بر تنبیه، قدرت قانونی و قدرت تخصص با رضایتمندی بازیکنان ارتباط معنی داری مشاهده نشد(05/0> p). به طور کلی منابع قدرت مربیان عاملی مهم و پیش بینی کننده در رضایتمندی ورزشکاران است.

یکی از مهم ترین بخش ها و اولویت ها در ورزش سطح بالا، داشتن سیستمی یکپارچه و سازمان یافته برای استعدادیابی و پرورش استعدادها است؛ از این رو،  هدف  از پژوهش حاضر مرور نظام مند مطالعات انجام شده در حیطه استعدادیابی ورزشی در بازه زمانی 2016-2002 بوده است. روش تحقیق بر مبنای راهبرد، توصیفی، از نظر مسیر اجرا، تحلیل محتوا و از نظر جمع آوری اطلاعات، اسنادی است. جامعه آماری تحقیق (29=N)  پایان نامه و مقاله چاپ شده در حوزه استعدادیابی ورزشی از سال 2002 تا 2016 بوده است. نمونه تحقیق به صورت تمام شمار و برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده در تحقیق شامل یک برگه کدگذاری شده بود که ضریب توافق بین کدگذاران آن به وسیله فرمول پی اسکات 90% به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون اسکات) و همچنین، نرم افزار اس پی اس اس و اکسل در سطح معناداری 005/0≤ P استفاده شد. با توجه به نتایج کسب شده، به نظر می رسد در مورد پوشش موضوعی تحقیقات انجام شده در حیطه استعدادیابی ورزشی، در زمینه توجه به مؤلفه ها و رشته های ورزشی مختلف و همچنین روش شناسی و ابزار، تعادل وجود ندارد و برخی از موارد بیشتر مورد توجه هستند و برخی دیگر از دید محققان به دور مانده اند.  از این رو، توجه و دقت اعضای هیئت علمی دانشگاه ها در این زمینه نقش بسزایی دارد؛ به طوری که می توانند با هدایت و راهنمایی محققان به سوی مؤلفه ها و ورزش ها و همچنین روش های تحقیق که در تحقیقات کمتر بدان توجه می شود، نقش مهمی در این بخش ایفا نمایند.