بهرام غفاری

امروز سازمان های فناور و نوآور قادرند با بهبود روابط مدیریتی، اثربخشی و کارایی خود را بهینه سازی کرده، با استفاده از استراتژی نوآوری باز و خلق ظرفیت جذب، فرصت های جدید را کشف و از آن استفاده کنند. جامعه آماری این تحقیق را شرکت های فناور و نوآور ایرانی شرکت کننده در نمایشگاه اینوتکس خرداد 1396 تشکیل می دهند. نتایج حاصل نشان داد که بین روابط مدیریتی در نوآوری باز، روابط مدیریتی در ظرفیت جذب و ظرفیت جذب در نوآوری باز تأثیر معناداری وجود دارد؛ به این معنا که روابط مدیریتی باعث تقویت نوآوری باز و ظرفیت جذب و همچنین ظرفیت جذب باعث تقویت نوآوری باز در شرکت های فناور و نوآور می شود. در این وضعیت، شرکت ها به طور مؤثر دانش و ایده های ابتکاری را کشف و بهره برداری کرده، دسترسی به طیف وسیعی از ایده ها و منابع جدید را فراهم می کنند؛ به گونه ای که آن ها را در ارزیابی، ادغام، بهره برداری و بازسازی این ایده ها کرده، نقش حیاتی ظرفیت جذب در ترویج فعالیت های نوآورانه باز را برای تجاری سازی دانش و منابع شرکت مشخص می کنند.

فناوری، نه تنها بعد مهمی در توسعه و رشد ملی کشورها به شمار می رود، بلکه عامل موفقیت و بقای سازمان ها در جهان رقابتی کنونی است. چالشی که امروزه سازمان های علمی و فناوری با آن مواجه اند این است که چگونه ایده ها را به محصولات و خدماتی که قابل عرضه در بازارند تبدیل کنند. تجاری سازی تحقیقات فرایندی است که دانش تولیدشده در سازمان های تحقیقاتی را به محصولات قابل عرضه در بازار یا فرایندهای صنعتی تبدیل می کند. در این مقاله افزون بر مرور ادبیات تجاری سازی، عوامل مؤثر در موفقیت تجاری سازی استخراج شد. طی نظرسنجی از خبرگان، عوامل مهم در چهار بعد فناوری، سازمان، بازار و محیط طبقه بندی شدند، سپس تأثیر این عوامل در موفقیت تجاری سازی از نظر کارشناسان و متخصصان فعال در پژوهشگاه ها،  بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که عوامل بازار، سازمان، محیط و فناوری به ترتیب مؤثرترین عوامل در موفقیت تجاری سازی پروژه های توسعۀ فناوری اند.

فراپایداری ناحیه نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف پذیر خود را حفظ کرده اند، می توانند به منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحله هماهنگی، مرحله کنترل هماهنگی و مرحله کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به صورت دوبه دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشه ای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیه فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصله 2.270372، 1.689276)، دو ناحیه فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالت های عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معنا داری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیه فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به صورت معنا داری بیشتر بود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی ترین پاسخ های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بازی های منتخب با چتر رنگین کمان بر رشد حرکتی و اجتماعی کودکان می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کودکان پیش دبستانی شهرستان آران و بیدگل بود که از میان این افراد 20 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 10 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش رشد حرکتی و اجتماعی به ترتیب از آزمون رشد حرکتی درشت الریخ و پرسش نامه رشد اجتماعی واینلند استفاده شد. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه تجربی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه بازی های با چتر را انجام دادند. چتر مذکور یک وسیله بازی است که دایره ای شکل بوده و از جنس پارچه نایلونی سبک و رنگارنگ ساخته شده است. پس از پایان جلسات بازی مجدداً آزمون های پیش آزمون از هر دو گروه تجربی و کنترل مورد اجرا قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون شاپیرو-ویلک و آزمون لوین توسط نرم افزارSPSS 17 و در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بازی های منتخب با چتر بر مهارت های دویدن (0.009=P)، جهیدن (0.005=P) و یورتمه رفتن (0.011=P) از مقیاس جابه جایی آزمون رشد حرکتی درشت و همچنین مهارت اجتماعی (0.0001=P) تأثیر معنادار داشتند. نتیجه اینکه توصیه می شود مربیان مهد های کودک و مراکز پیش دبستانی ازاین چتر برای بهبود مهارت های جابجایی و همچنین رشد اجتماعی کودکان استفاده کنند.

مدل مراحل یادگیری نیوول یک مدل یادگیری براساس دیدگاه سیستم های پویاست که براساس شکل گیری ارتباط بین درجات آزادی یادگیرنده به سه مرحله تقسیم می شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانون توجه دستورالعمل بر یادگیری یک مهارت ساده (پرتاب دارت) و یک مهارت پیچیده (ضربه چیپ با پای غیربرتر) بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش اول 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت پرتاب دارت قرار گرفتند. شرکت کنندگان براساس نمره های پیش آزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری مهارت پرتاب دارت کانون توجه بیرونی مفیدتر بود. در آزمایش دوم 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت شوت چیپ با پای غیربرتر قرار گرفتند. شرکت کنندگان براساس نمره های پیش آزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری شوت چیپ با پای غیربرتر کانون توجه درونی مفیدتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد در مهارت هایی که ساختار هماهنگ آنها هنوز شکل نگرفته، اتخاذ کانون توجه درونی سودمندتر است.

هدف از تحقیق حاضر مقایسه توانایی کنترل انگیختگی با دو روش تصویرسازی ذهنی و بازخورد زیستی در پسران و دختران ورزشکار بود. شرکت کنندگان در تحقیق 30 دانشجوی پسر و دختر ورزشکار دانشگاه تهران بودند که براساس نمره های کسب شده در پرسشنامه وضوح تصویرسازی حرکتی-2 به دو گروه همگن 15 نفری پسر و دختر تقسیم شدند. به شرکت کنندگان در سه نوبت آزمون، بازخورد زیستی شنیداری ارائه شد و نمره های آنها در سه شاخص انگیختگی ثبت شد. شرایط عادی بدون تصویرسازی برای آزمون اول اجرا شد. در آزمون دوم از شرکت کنندگان خواسته شد موقعیت خود را در شرایط مسابقه تصویرسازی ذهنی کنند؛ در آزمون نهایی باید با استفاده از روش های تنفس آرام و عمیق و همچنین بازخورد شنیداری سعی می کردند خود را به شرایط آرامش برسانند و انگیختگی خود را کاهش دهند. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و تی مستقل نشان داد که در نمره های هر سه شاخص ضربان قلب، دما و پاسخ گالوانیک در آزمون نهایی تفاوت معناداری بین نمره های میانگین دو گروه دختر و پسر ورزشکار وجود داشت (05/0 ≥P ). یافته ها نشان می دهد که پسران در مقایسه با دختران، از توانایی کنترل انگیختگی بیشتری برخوردارند.