مریم بحرینی

در این پژوهش تأثیر اندازه شرکت، رشد شرکت و اهرم مالی بر فرصت های سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به مبانی نظری و ادبیات موضوع برای تجزیه و تحلیل داده ها، یک مدل رگرسیون تدوین و مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل 85 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشدکه قبل از فروردین1380 وارد بورس اوراق بهادار تهران شده و تا پایان سال 1390 عضو بورس باشند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که اندازه شرکت و رشد شرکت تأثیر مثبت و معنی داری برفرصت های سرمایه گذاری دارند ولی اهرم مالی بر فرصت های سرمایه گذاری تأثیری ندارد،اما ّبا توجه به درنظر گرفتن اندازه شرکت در شرکت های بزرگ اهرم مالی بر فرصت های سرمایه گذاری تاثیر منفی و معنی دار دارد، یعنی با افزایش اهرم مالی فرصت های سرمایه گذاری کاهش می یابد.

یکی از اهداف گزارشگری مالی، ارائه ی اطلاعاتی است که برای سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و دیگر کاربران فعلی و بالقوه در تصمیم گیری های مربوط به سرمایه گذاری و اعتبار دهی و سایر تصمیم ها، سود مند باشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مکانیزم های حاکمیت شرکتی شامل مالکیت مدیریتی، ساختار هیئت مدیره و اندازه هیئت مدیره بر رابطه بین سرمایه گذاران نهادی و مدیریت موجودی کالا در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چند متغیره با استفاده از گشتاورهای تعمیم یافته استفاده شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل 47 شرکت می باشد که طی سال های 1385 تا 1390 عضو بورس بوده اند. متغیرهای کنترلی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند رشد شرکت، اندازه شرکت، اهرم مالی، سودآوری، چگالی سرمایه، سن و مالکیت خصوصی می باشند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که مالکیت مدیریتی بر رابطه بین سرمایه گذاران نهادی و مدیریت موجودی کالا تأثیر معنی داری دارد. ولی ساختار و اندازه هیئت مدیره بر رابطه بین سرمایه گذاران نهادی و مدیریت موجودی کالا تأثیر معناداری ندارند.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین استرس و رضایت شغلی با حمایت اجتماعی در کارکنان منطقه ی فراساحلی پارس جنوبی است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و کاربردی است. نمونه پژوهش 120 نفر از جامعه ی 2000 نفری کارکنان شرکت ملی گاز ایران در چند فاز منطقه ی پارس جنوبی بودند که به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های اطلاعات فردی و شغلی- حرفه ای، استرس شغلی، رضایت شغلی و حمایت اجتماعی بودند. از آزمون های: t تک گروهی و دو گروه همبسته و کروسکال واریس برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد میزان «استرس شغلی»، «رضایت شغلی» و «حمایت اجتماعی» کارکنان پایین تر از حد متوسط است. استرس با رضایت شغلی ارتباط معنادار و منفی و با حمایت اجتماعی ارتباط مثبت و معنادار دارد. ارتباط معناداری بین رضایت شغلی و حمایت اجتماعی یافت نشد. میزان «استرس شغلی» و «حمایت اجتماعی» از طریق «سن، سابقه خدمت و اضافه کاری ماهانه» قابل پیش بینی است. تفاوت معنا داری در میزان «استرس شغلی» مردان و زنان؛ هم چنین در میزان «استرس شغلی»، «رضایت شغلی» و «حمایت اجتماعی» کارکنان مجرد و متأهل با ارجحیت کارکنان مجرد مشاهده شد. نتایج نشان داد پایین بودن میزان استرس نشان دهنده ی کم بودن انگیزه ی کارکنان در ارتباط با کار است. فقدان ارتباط معنادار بین رضایت شغلی و حمایت اجتماعی بیان گر تأثیر کم رضایت شغلی از زیرمقیاس هایی تحت پوشش حمایت اجتماعی در مقایسه با سایر عوامل است. رابطه ی مثبت بین استرس و حمایت اجتماعی، مدیران را ملزم به اتخاذ راهکارهایی جهت افزایش حمایت اجتماعی و افزایش انگیزه، می کند.