مریم نجیمی

با توجه به اینکه قرارگیری مکان مناسب ایستگاه های پایه(BTS) [i]</sup> از جهت بهبود همپوشانی، هزینه، برقراری ترافیک مدنظر و کنترل تداخل در شبکه های بی سیم، از اهمیت بسزایی برخوردار است، در این مقاله، هدف بهینه سازی تعداد ایستگاه های پایه و مکان آنها در محیط مدنظر، برای کاهش هزینه و پوشش دهی کامل آن، با توجه به تعداد کاربران موجود است؛ به طوری که ترافیک منطقه تأمین و تداخل ناشی از برقراری ارتباطات کنترل شود. توجه به این نکته ضروری است که ابزارهای طراحی واقعی موجود در صنعت، توانایی انتخاب مکان بهینه ایستگاه های پایه را با در نظر گرفتن احتیاجات تعریف شده در شبکه ندارند. به این منظور مدلی بر مبنای برنامه ریزی خطی عدد صحیح برای پوشش برخی از عوامل تأثیرگذار بر مکان یابی تدوین شده است. در این مدل حداقل هزینه، توان، شعاع تحت پوشش، حداکثر ظرفیت هر آنتن، فاصله ایستگاه های مجاور با در نظر گرفتن امکان انتخاب نوع ایستگاه و فاصله بین هر کاربر و ایستگاه لحاظ شده است. عملکرد مدل پیشنهادی با ایجاد یک نمونه تصادفی از کاربران و ایستگاه ها بررسی و با مدل ارائه شده دیگری، مقایسه شده است. [i]Base Transceiver Station

این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی به توصیف چگونگی بازبینی حالت های ساختاری فاعلی، مفعول رایی، ازی، برایی، بایی و به ای و نقش های تتا می پردازد. پیکره مورد بررسی 182 جمله دارای فعل مرکّب متعدّی است که در چارچوب فرضیه های موجود در برنامه کمینه گرا تحلیل می شود. تمامی حالت های ساختاری در رابطه هسته - مشخّص گر بازبینی و به محض ادغام با هسته گروه، نقش تتای آنها بازبینی می شود. برخلاف فرضیه های کمینه گرا، بازبینی حالت مفعول رایی توسّط عنصر «را» صورت می گیرد؛ اگر بروز واجی داشته باشد. در بازبینی سایر حالت های مفعولی، همزمان با بازبینی حالت ساختاری، نقش تتای گروه های حرف تعریف نیز بازبینی می شوند، به طوری که مشخّصه بازبینی کننده با نقش تتای حرف اضافه ارتباط دارد. همچنین نمی توان رابطه معناداری میان همه حالات دستوری و نقش های تتای گروه های اسمی قائل شد، بنابراین نمی توان افعال را به دسته بندی های مشخّصی تقسیم کرد.