احسان ططری حسن گاویار

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش سبک های رهبری مدیران باشگاه های خصوصی استان های غرب کشور در میزان کارآفرینی کارکنان این باشگاه ها بود. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است که به شیوه پیمایشی انجام شده است. نمونه نهایی تحقیق 480 نفر از کارکنان باشگاه های خصوصی غرب کشور بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه محقق ساخته بود که یکی در بخش کارآفرینی (82/0Cronbach's Alpha= ) و دیگری در بخش سبک های رهبری بودند (74/0Cronbach's Alpha=) که روایی آن ها توسط 12 نفر از اساتید تربیت بدنی تأیید گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از بسته ی نرم افزاری SPSS 18 به منظور انجام آمار توصیفی و نرم افزار لیزرل جهت انجام تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل های استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که ضریب تأثیر سبک رهبری بر کارآفرینی معنادار بود (43/0 و 89/5T= ). ضریب تأثیر سبک رهبری مشارکتی به طور قابل توجهی معنادار می باشد (82/0 و13/8 T=). ضریب تأثیر سبک رهبری مشورتی نیز معنادار بود (45/0 و 62/6 T=). همچنین در میان سوالات مربوط به کارآفرینی " کاردانی و تدبیر"، "نیاز به موفقیت" و "کار تیمی کارکنان" بیشترین بار عاملی را داشتند. بنابراین می توان گفت که مدیران با سبک های رهبری مشارکتی و مشورتی می توانند کارکنانی کارآفرین داشته باشند

این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی است که به صورت پیمایشی انجام گرفته است. نمونه آماری شامل 2983 نفر از دست اندرکاران هیأت های ورزش همگانی و ورزش روستایی و عشایری سراسر کشور، اعضای هیأت علمی رشته تربیت بدنی دانشگاه های سراسر کشور و متخصصان و کارشناسان ورزشی شاغل در سازمان ها و دانشگاه های کشور بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن با استفاده از نظرهای محققان و صاحب نظران و پایایی آن از طریق تحقیق راهنما تأیید شد (آلفای کرونباخ=77/0). داده ها توسط روش های آمار توصیفی و نیز تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزارهای SPSS و LISREL تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که ""سادگی پرداختن به بازی های بومی"" و ""عدم نیاز به امکانات و فضای خاص"" مهم ترین جنبه های مثبت ورزش ها و بازی های بومی و محلی اند. همچنین ""نبود برنامه ریزی"" و ""عدم برگزاری مسابقات منظم"" از مهم ترین موانع توسعه این ورزش ها بودند. براساس نتایج تحلیل عاملی تأییدی «آموزش معلمان تربیت بدنی»، «اجرا در قالب درس تربیت بدنی در مدارس و دانشگاه ها» و «ترویج در دانشکده های تربیت بدنی» راهکار هایی بودند که بیشترین اهمیت را در متغیر ترویج داشتند. در متغیر ارتقای راهکارهای «تهیه طرح جامع ورزش های بومی و محلی» و «افزایش بودجه این بخش» دارای بیشترین اهمیت بودند. همچنین راهکارهای «آموزش در مدارس و دانشگاه ها» و «آموزش و اطلاع رسانی از طریق رسانه ها» به ترتیب اهمیت بیشتری در متغیر احیا داشتند.

هدف از این پژوهش، طراحی الگوی توسعه ورزش های بومی و محلی (وربوم) با تأکید بر 3 جنبه احیا، ترویج و ارتقا در کشور می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و به صورت پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری پژوهش را 2983 نفر از دست اندرکاران هیأت های ورزش همگانی و ورزش روستایی کشور، اعضای هیأت علمی رشته تربیت بدنی دانشگاه ها و کارشناسان ورزشی شاغل در سازمان ها و دانشگاه های کشور تشکیل دادند. ابزارگردآوری داده ها، پرسش نامه ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده ها توسط روش های آمار توصیفی و نیز تحلیل عاملی اکتشافی و مدل-سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیرهای توسعه ای شامل احیا، ترویج و ارتقا، تأثیر معنا داری بر یکدیگر در ساختار الگو دارند. همچنین، متغیر احیا و متغیر ارتقا دارای تأثیر معناداری بر روی وضعیت موجود می باشند و وضعیت موجود نیز تأثیر معناداری بر روی اثرات توسعه وربوم دارد؛ لذا، در صورت اجرای مناسب مؤلفه های احیا و ارتقا انتظار می رود که شاخص های وضع موجود مانند نامناسب بودن میزان توسعه، برگزار نشدن مسابقات و تأکید بیش از حد بر ورزش قهرمانی، دستخوش تحولاتی گردد که به وضعیت مطلوب نزدیک تر شود. وضعیت موجود نیز به طور معناداری باعث ظهور و بروز اثرات مفید توسعه وربوم می گردد. تمامی مراحل در الگوی توسعه وربوم، در محیطی متشکل از 8 عامل اثرگذار قرار دارد و از آن ها تأثیر می پذیرد.