امین بخشی چناری

هوش هیجانی به مثابة سازه ای روان شناختی، در حوزه های مختلف روان شناسی، مدیریت و اخیراً ورزش نقش مهمی پیدا کرده است. هدف از این مطالعه، تحلیل عاملی تأییدی ابزار هوش هیجانی در ورزش است. جامعة آماری پژوهش، شامل تمامی مربیان، ورزشکاران و داوران استان کرمانشاه بود که 166 نفر در نهایت به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. در این تحقیق پس از بررسی روایی محتوا، جهت بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ استفاده شد. در خصوص تعداد نمونه های آماری تحقیق در روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA)، تعداد نمونه ها بر اساس تعداد متغیرها (سؤال ها) تعیین شد. نتایج اجرای تحلیل عاملی نشان داد ساختار شش عامل، از جهت تفکیک سؤال ها و انطباق با مبانی مناسب است. پایایی به دست آمده با استفاده از آلفای کرونباخ برای مؤلفه های شش گانه بین 73/0 تا 79/0 بود که نشان دهندة پایایی مناسب ابزار است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد الگوی شش عاملی سازة هوش هیجانی، شامل ارزیابی احساسات دیگران، ارزیابی احساسات خود، خودتنظیمی، مهارت های اجتماعی، به کارگیری عواطف و خوش بینی دارای برازندگی مناسبی است. پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده، این پرسشنامه در نمونه ها و در حوزه های دیگر ورزش برای اطمینان از روایی و پایایی آن اجرا گردد.

هوش هیجانی به مثابه یک سازه روان شناختی، نقش مهمی را در حوزه های مختلف روان شناسی، مدیریت و اخیراً ورزش پیدا کرده است. این پژوهش با هدف پیش بینی رضایتمندی ورزشکاران ازطریق سازه هوش هیجانی و مؤلفه های آن به شیوه توصیفی همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی بزرگسال بود که 92 نفر از آنها به پرسش نامه های استاندارد هوش هیجانی در ورزش لان و همکاران، و رضایتمندی رایمر و چلادورای پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد، بین هوش هیجانی و رضایتمندی ورزشکاران همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که دو مولفه خودتنظیمی و ارزیابی عواطف دیگران، پیش بینی کننده 50 درصد از واریانس رضایتمندی ورزشکاران بود. نتیجه گیری می شود که مدیران ورزشی و مربیان با برگزاری دوره های آموزشی، لزوم آشنایی ورزشکاران با هوش هیجانی و کارکردهای آن در ورزش و زندگی فردی را تبیین نمایند.

هدف این پژوهش بررسی رابطه فراموشی سازمانی هدفمند با چابکی سازمانی در وزارت ورزش وجوانان بود. روش پژوهش، توصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری متشکل از همه کارکنان وزارت ورزش وجوانان (نمونه 180 نفر) بود. از پرسش نامه فراموشی سازمانی جلالی و خسروانی (1389) و پرسش نامه چابکی سازمانی اسپیتزر (2007) استفاده شد . روایی پرسش نامه ها به تأیید 10 نفر از خبرگان رسید و ازطریق آلفای کرونباخ، پایایی به ترتیب 85/0 و 93/0 گزارش شد. از آمار توصیفی و استنباطی (کلموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین فراموشی سازمانی و چابکی سازمانی ارتباط معناداری وجود داشت. ازبین عامل های فراموشی سازمانی، فراموشی سازمانی هدفمند با چابکی بیشترین ارتباط را داشت. نتایج رگرسیون نشان داد که فراموشی سازمانی و مؤلفه های آن (فراموشی سازمانی هدفمند، ظرفیت مدیریت دانش و یادگیری سازمانی) 45 درصد از چابکی سازمانی را پیش بینی کردند و ازبین مؤلفه های فراموشی سازمانی، عامل یادگیری سازمانی پیش بینی کننده مهم چابکی سازمانی بود.