مونا سمیع نیا

هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی تئوری خودمختاری در رابطه کمال گرایی، فرسودگی و مشارکت در ورزشکاران نخبه معلول جسمی است. جامعه آماری تمامی ورزشکاران ملی حاضر در فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین بودند. نمونه آماری، شامل ورزشکاران ملی، که در اردوهای آماده سازی در فدراسیون جانبازان و معلولین حاضر بودند، است. در مجموع 109ورزشکار که براساس نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند، پرسشنامه های فرسودگی، کمال گرایی، مشارکت، تأمین نیاز و عدم تأمین نیاز را تکمیل کردند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد اثر تلاش های کمال گرایانه بر تأمین نیاز مثبت و غیرمعنادار، اثر تلاش های کمال گرایانه بر عدم تأمین نیاز منفی و معنادار، اثر نگرانی های کمال گرایانه بر تأمین نیاز مثبت و غیرمعنادار، اثر نگرانی های کمال گرایانه بر عدم تأمین نیاز مثبت و معنادار، اثر تأمین نیاز بر مشارکت ورزشی مثبت و معنادار، اثر تأمین نیاز بر فرسودگی منفی و معنادار، اثر عدم تأمین نیاز بر مشارکت ورزشی منفی و معنادار، اثر عدم تأمین نیاز بر فرسودگی مثبت و معنادار است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی تئوری خودمختاری در رابطه کمال گرایی،  فرسودگی و مشارکت در ورزشکاران است. جامعه آماری این پژوهش شامل ورزشکارانی می شود که در لیگ برتر و تیم ملی در تهران حضور داشتند و درمجموع 300 ورزشکار پرسش نامه های فرسودگی،  کمالگرایی،  مشارکت،  تامین نیاز و عدم تامین نیاز را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که دغدغه های کمال گرایی رابطه مثبتی با عدم تأمین نیاز و فرسودگی ورزشکار داشتند. برعکس،  تلاش کمال گرایانه رابطه مثبتی با تأمین نیاز و مشارکت ورزشکار و رابطه عکس با عدم تأمین نیاز و فرسودگی ورزشکار داشتند. عدم تأمین نیاز رابطه مثبت با فرسودگی ورزشکار و رابطه عکس با تأمین نیاز و مشارکت ورزشکار داشتند. برعکس،  تأمین نیاز رابطه مثبت با مشارکت ورزشکار و رابطه عکس با فرسودگی ورزشکار داشتند. همان گونه که انتظار می رود،  روابط بین کمال گرایی- مشارکت و کمال گرایی- فرسودگی باوجود تأمین نیازهای بنیادی روان شناختی توجیه می شوند.

هدف از این پژوهش، بررسی ورزش همگانی در ایران و تدوین چشم انداز و استراتژی برنامه های آینده است. این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. نمونه ی آماری پژوهش 70 نفر است که شامل مدیران فدراسیون ورزش همگانی، رؤسای کمیته ها و انجمن های فدراسیون ورزش همگانی، رؤسای هیئت های استان ها و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ورزش همگانی بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ی محقق ساخته ای است که شامل گویه های مربوط به عوامل درونی و بیرونی است. این گویه ها نیز شامل 40 سؤال رتبه بندی شده درباره ی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای ورزش همگانی ایران است. تعدادی از اساتید و کارشناسان صاحب نظر، روایی این پرسش نامه را تأیید کردند. پایایی آن را نیز روش آلفای کرونباخ (0/887 = α) تأیید نمود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی، آزمون مقایسه ی میانگین ها و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی نیز استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که این ورزش بر روی محور مختصاتSWOT قرار دارد که از لحاظ عوامل درونی در ناحیه ی قوت ها و از نظر عوامل بیرونی سازمان در ناحیه ی فرصت ها جای می گیرد. بر این اساس، استراتژی های تهاجمی برای توسعه ورزش همگانی توصیه شده است. علاوه بر این زمینه ی مناسب تقویت فرهنگ ورزش همگانی در کشور، افزایش مشارکت و همکاری فعال سازمان ها و نهادها، تحقق اهداف ورزش همگانی و به کارگیری تمامی ظرفیت های ملی در راستای رشد و توسعه ی ورزش همگانی کشور ارائه می شود.

هدف از تحقیق حاضر نگاه آسیب شناسانه به وضعیت ورزش همگانی در ایران و ارائه مدل است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران فدراسیون ورزش همگانی، اعضای شورای راهبردی فدراسیون، انجمن های ورزشی تحت پوشش فدراسیون و هیئت های ورزش همگانی استان ها تشکیل می دهند. به منظور بهره برداری مناسب از دیدگاه های کارشناسی صاحب نظران و دست اندرکاران پرسشنامه ای در قالب مفاد تهیه شده برنامه راهبردی برای جامعه هدف، مدیران فدراسیون ها و انجمن های ورزشی، هیئت های ورزشی استان و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ارسال شد. مقیاس پرسشنامه در طیف پنج سطحی لیکرت (کاملاً موافقم، موافقم، نظری ندارم، مخالفم و کاملاً مخالفم) طراحی شد. پس از بررسی و تجزیه و تحلیل نتایج و طبق نگاه و رویکرد آسیب شناسانه، نقاط ضعف، قوت، فرصت ها و تهدیدهای ورزش همگانی شناسایی شد. پس از آن به تناسب نقش فرآیندهای ورزش همگانی با سایر ورزش ها و ارتباط آن با مؤلفه های پشتیبانی، مدیریت و کنترل فرآیند و فرهنگ و ارزش های دینی، الگوی توسعه ورزش همگانی ایران با ساختار علمی مدیریت ورزشی، ساختار فرآیندی و ارتباط با سایر ورزش ها و حلقه های مدیریت کلان برای سیاست گذاری و برنامه ریزی کلان و سطوح پشتیبانی و اجرایی آن ارائه شده است.

این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. جهت انجام تحقیق حاضر از پرسشنامه محقق ساخته ای استفاده شده است که شامل گویه های مربوط به عوامل درونی و بیرونی( مشتمل بر 40 سؤال رتبه بندی شده در زمینه قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای ورزش همگانی ایران) می باشد. روایی پرسشنامه مورد نظر از تکنیک دلفی و توسط تعدادی از اساتید و کارشناسان صاحب نظر؛ و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ ( 887/0 = α ) مورد تأیید قرار گرفت. نمونه آماری پژوهش 70 نفر شامل مدیران فدراسیون ورزش همگانی، رؤسای کمیته ها و انجمن های فدراسیون ورزش همگانی، رؤسای هیئت های استان ها و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ورزش همگانی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی، آزمون مقایسه میانگین ها و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی نیز، استفاده شد. ضمن بررسی وضعیت موجود ورزش همگانی در حوزه های نیروی انسانی، مربیان، آموزش، استعدادیابی، زیرساخت ها و تجهیزات، داوران، امور مالی، تحقیقات، فناوری اطلاعات و بازاریابی؛ و تحلیل داده ها، 10 قوت، 10ضعف، 12 فرصت و 7 تهدید عمده برای ورزش همگانی شناسایی شد. همچنین با بررسی موقعیت استراتژیک ورزش همگانی، مشخص شد که این ورزش بر روی محور مختصاتSWOT از لحاظ عوامل درونی در ناحیه ی قوت ها و از لحاظ عوامل بیرونی سازمان در ناحیه ی فرصت ها قرار دارد. بر این اساس استراتژی های« تهاجمی و توسعه ای» برای توسعه ورزش همگانی توصیه شده است. بنابراین، بهره گیری از نقاط قوت شناسایی شده می تواند به انجام رسالت و وظایف آن کمک شایانی نماید؛ مشروط بر این که در راستای به حداقل رساندن نقاط ضعف درونی و کاهش اثرات تهدیدات بیرونی، و استفاده حداکثر، از فرصت های بیرونی باشند.