امیرحسین قبالی

این مقاله گزارش پژوهشی است درباره رابطه میان هوش هیجانی گروهی از فراگیرندگان زبان انگلیسی ایران و انسجام نوشته های آنها. در راستاس این پژوهش یک آزمون توانش زبانی که شامل 40 پرسش چهار گزینه ای مربط به دستور زبان، لغت و درک متون انگلیسی بود و از پایایی با کرونباخ آلفای 742. برخوردار بود به تعدادی از فراگیرندگان زبان انگلیسی داده شد تا آن هایی که توانایی تولید متون نوشتاری معنادار را داشتند مشخص شوند. پس از آن مقیاس هوش هیجانی شات (شامل 33 پرسش) به شرکت کنندگان در پژوهش داده شد و نیز از آن ها خواسته شد تا مقاله ای کوتاه در مورد موضوعی مشخص بنویسند. از 110 نفری که آزمون توانش زبانی، پرسشنامه هوش هیجانی و تکلیف مقاله نویسی را گرفتند، 79 نفر به هر سه پاسخ دادند. 45 نفر از 79 نفر توانستند به بیش از 23 پرسش از 40 پرسش آزمون توانایی زبانی پاسخ دهند و از این رو پاسخ های آن ها به پرسشنامه هوش هیجانی و نوشته های آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی عینی نوشته ها، از مقیاس انسجام متن کل نگر بامبرگ (1984) استفاده شد که دارای 5 درجه، از کاملا منسجم (4 امتیاز) تا غیرقابل نمره دادن (صفر امتیاز)، است. برای مشخص کردن ارتباط میان انسجام نوشته ها و هوش هیجانی نویسندگان از آزمون اسپیرمن استفاده شد. اما برخلاف انتظار پژوهشگران، رابطه میان دو متغیر مورد بررسی قوی و معنادار نبود.