افسانه کتابی

یکی از عوامل موثر بر عملکرد و یادگیری، حالت بهینه انگیختگی است که در موقعیت های متفاوت و افراد مختلف یکسان نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر زمینه های موسیقی، سکوت و سر و صدا بر عملکرد دانشجویان دختر درون گرا و برون گرا در آزمون استعداد تحصیلی بود و نیز تاثیر محیط قبلی از نظر صدا به عنوان یک متغیر تعدیل کننده مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور ابتدا پرسش نامه شخصیت آیسنک (EPQ) روی 146 دانشجو اجرا شد. از بین دانشجویانی که با گرایش بیشتر به درون گرایی و برون گرایی تشخیص داده بودند، به طور تصادفی60 نفر انتخاب شدند و در محیط کاملا کنترل شده از نظر صدا در سه مرحله با زمینه های متفاوت سکوت، موسیقی و سر و صدا به آزمون های موازی استعداد تحصیلی پاسخ دادند. نتایج نشان داد که درون گرایان در موقعیت سکوت و برون گرایان در شرایط پخش موسیقی عملکرد بهتری دارند، ولی عملکرد دو گروه درون گرایان و برون گرایان در شرایط وجود سر و صدا بدتر ازعملکرد آنان در شرایط موسیقی و سکوت بود. همچنین شرایط محیط مطالعه قبلی دانشجویان تاثیر معنادار بر عملکرد آنها نداشت. علت احتمالی این یافته ها را می توان در تفاوت های فطری دستگاه فعال ساز شبکه ای صعودی درون گرایان و برون گرایان جستجو کرد که موجب می شود درون گرایان به مطالعه و عملکرد بهتر در سکوت و برون گرایان به مطالعه و عملکرد بهتر در شرایط موسیقی گرایش داشته باشند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اهداف پیشرفت و عملکرد تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای سبک های تفکر نوع اول، در میان دانش آموزان تیز هوش و عادی به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه مورد مطالعه دانش آموزان تیز هوش و عادی سال سوم دبیرستان، ناحیه 1 شهر اورمیه بود. بدین منظور 200 دانش آموز از مدارس عادی، و 150 دانش آموز از مدارس تیزهوشان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه اهداف پیشرفت میگلی و همکاران (2000) و پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر (1992) پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد که سبک تفکر نوع اول نقش میانجی را در رابطه بین اهداف پیشرفت و عملکرد تحصیلی دارد (p=0.001) . نتایج مقایسه گروهی نشان داد که اثر اهداف تبحری بر سبک تفکر نوع اول در تیزهوشان بیشتر از عادی ( p=0.001 ) و اثر اهداف عملکرد- اجتناب در عادی بیشتر از تیزهوشان بود ( p=0.05 )، درحالی که اثر اهداف عملکرد- رویکرد بر سبک تفکر نوع اول در هر دو گروه تفاوت معناداری با هم نداشت. شاخص های برازش مدل (90/0 CFI = ، 08/0 RMSEA= ، 98/0= GFI تیزهوشان و90/0= GFI عادی) نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار است.