امیر نیک آذین

هدف از پژوهش حاضر تعیین اعتبار و پایایی مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان و بررسی وضعیت رضایت از زندگی دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان به تفکیک جنسیّت و پایه تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی بوده و 765 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان (376 دختر و 389 پسر) که در سال 90 – 89 مشغول به تحصیل بوده اند به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان دهنده 12 عامل بود که با استفاده از تحلیل موازی، از این دوازده عامل، هفت عامل اول با تبیین81/43 درصد واریانس پذیرفته شدند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده برازش مقبول مدل پنج عاملی در دانش آموزان ایرانی بود. ضرایب آلفای کرونباخ برای نمره کل کیفیت زندگی ادراکی90/0 و ابعاد پرسشنامه بین76/0 تا 88/0 بود که مقبول است. مقایسه رضایت از زندگی به تفکیک جنسیّت و پایه تحصیلی حاکی از تفاوت های معنادار میان پسران و دختران و همچنین میان دانش آموزان پایه های مختلف تحصیلی در برخی از ابعاد پرسشنامه بود. نتایج نشان داد که مقیاس رضایتمندی چند بعدی دانش آموزان در جامعه ایرانی ویژگی های روان سنجی مناسبی دارد و می توان از آن در امور پژوهشی و سیاست گذاری های ملّی و ناحیه ای استفاده کرد.

پژوهش حاضر به منظور تعیین وضعیت کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دانش آموزان با توجه به تفاوت های موجود در وضعیت بهداشت روانی، اجتماعی اقتصادی، جنس و سن انجام گرفت. 551 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی و دبیرستان شهر یزد (275 دختر، 276 پسر) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامة کیفیت زندگی مرتبط با سلامت کیداسکرین-52 (ریونز- سیبرر و دیگران، 2005)، پرسشنامه بررسی نقاط قوت و مشکلات (گودمن، 1997) و پرسشنامه ویژگی های اجتماعی- اقتصادی (گرمارودی و مرادی، 1389) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که 1) در مقیاس های بهزیستی جسمانی، بهزیستی روانی، ارتباط با والدین و زندگی خانوادگی، حمایت اجتماعی و همسالان و خودمختاری، پسران وضعیت بهتری نسبت به دختران دارند، 2) دانش آموزان مقطع راهنمایی در تمام ابعاد پرسشنامه کیداسکرین-52 به جز سه بعد حمایت اجتماعی و همسالان، پذیرش اجتماعی و مزاحمت و منابع مالی وضعیت بهتری نسبت به دانش آموزان دبیرستانی به دست آوردند، و 3) در مقیاس های بهزیستی جسمانی، ارتباط با والدین و زندگی خانوادگی، منابع مالی و بهزیستی روانی بین دانش آموزان دارای وضعیت اجتماعی اقتصادی بالا و پایین تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک متغیری در مورد مقایسه گروه های بهنجار، مرزی و نابهنجار نشان داد که گروه بهنجار وضعیت بهتری در مقیاس های خلق و هیجان ، پذیرش اجتماعی و مزاحمت، بهزیستی روانی و ادراک خود نسبت به گروه نابهنجار دارد.

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه صمیمیت و رضایت جنسی با سلامت عمومی و بهزیستی شخصی در افراد دارای بدکارکردی جنسی با تأکید بر تفاوت های جنسیتی و سنی بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زوجین دارای مشکلات جنسی مراجعه کننده به کلینیک سلامت خانواده بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران تشکیل داد. تعداد 88 نفر (43 نفر مرد و 45 نفر زن) به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. در این پژوهش از شاخص ارتباط جنسی، مقیاس صمیمیت جنسی زوجین، پرسش نامه سلامت عمومی- 12 (12-GHQ یا General health questionnaire-12) و شاخص بهزیستی شخصی بزرگ سالان (A-PWI یا Personal wellbeing index–adult) به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. یافته ها: در مردان Libido پایین و در زنان Vaginismus دارای بیشترین فراوانی بود. بین صمیمیت و رضایت جنسی در مردان همبستگی قوی و معنی دار و در زنان همبستگی متوسط و معنی دار وجود داشت. صمیمیت جنسی پیش بینی کننده معنی دار سلامت عمومی در زنان و بهزیستی شخصی در هر دو جنس بود، در حالی که رضایت جنسی نتوانست سلامت عمومی و بهزیستی شخصی را در هر دو جنس پیش بینی کند. بین مردان و زنان در هیچ یک از متغیرهای صمیمیت و رضایت جنسی، سلامت عمومی و بهزیستی شخصی تفاوت معنی دار وجود نداشت. همچنین افراد بیشتر از 30 سال صمیمیت جنسی کمتری نسبت به افراد کمتر از 30 سال داشتند. نتیجه گیری: صمیمیت جنسی در زنان بیشتر وضعیت سلامتی و در مردان بیشتر بهزیستی شخصی را تحت تأثیر قرار داده است.

هدف : هدف پژوهش حاضر وارسی مقدماتی روایی و پایایی نسخه 27گویه ای پرسش نامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت کیداسکرین در نمونه ای از دانش آموزان ایرانی بود. روش : 551 دانش آموز مقطع راهنمایی و دبیرستان شهر یزد با دامنه سنی 19-11 سال با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. پرسش نامه پس از اجرای مقدماتی و انجام مصاحبه شناختی روی نمونه اصلی اجرا شد. افزون بر نسخه خودسنجی کیداسکرین 27گویه ای، نسخه چهارم پرسش نامه کیفیت زندگی بیماری های کودکان، مقیاس های مرکزی عام ( PedsQL )، نسخه 28گویه ای پرسش نامه سلامت عمومی ( GHQ-28 )، شاخص بهزیستی شخصی، نسخه دانش آموزان ( PWI-SC )، مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش آموزان ( MSLSS )، پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت ( CSSEI )، پرسش نامه نقاط قوت و ضعف ( SDQ ) و پرسش نامه ویژگی های اجتماعی- اقتصادی اجرا شد. روایی کیداسکرین به روش های تحلیل روایی سازه (تحلیل عاملی تأییدی و افتراقی) و هم گرا و واگرا و پایایی به روش های آلفای کرونباخ و بازآزمایی (با فاصله دو هفته) بررسی شد. یافته ها : اثر کف برای ابعاد بهزیستی روان شناختی، حمایت اجتماعی و هم سالان و ارتباط با پدر و مادر و خودمختاری و اثر سقف برای تمام ابعاد مشاهده شد که از میزان قابل توجهی برخوردار نبود. یافته های تحلیل عاملی تأییدی حاکی از برازندگی مناسب مدل با داده ها بود. بررسی روایی هم گرا و واگرا نشان داد همبستگی میان ابعاد کیداسکرین، جز بُعد حمایت اجتماعی و هم سالان، با ابعاد مشابه در سایر پرسش نامه ها که ساختارهای مشابهی را می سنجیدند، در حد متوسط و قوی بود (01/0 p< ). هم چنین میان دو گروه با وضعیت اجتماعی- اقتصادی بالا و پایین و سه گروه وضعیت روان شناختی (بهنجار، مرزی و نابهنجار) در بعضی از ابعاد کیداسکرین تفاوت وجود داشت (05/0 p< ). ضرایب آلفای کرونباخ برای تمامی ابعاد، جز بُعد محیط مدرسه بالاتر از 70/0 و ضرایب بازآزمایی دوهفته ای برای تمام ابعاد در حد قوی بود (01/0 p< ) که نمایان گر ثبات آزمون در طول زمان است. نتیجه گیری : کیداسکرین 27 گویه ای از روایی و پایایی مناسبی در جامعه ایرانی برخوردار است.