سمیه فیضی

زمینه و هدف: هر چند امروزه دانشگاه ها یکی از عوامل مؤثر در تربیت دانش آموختگانی باصلاحیت و فرهیخته هستند ولی باید پذیرفت که این امر مهم بیشتر بر عهده اساتید مجرب و اعضای هیئت علمی دانشگاه هاست. هدف این تحقیق طراحی الگوی ارتقای بهره وری اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین بوده است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف توسعه ای، از نظر داده ها اکتشافی و از روش اجرا ترکیبی بوده است. جامعه مشارکت کننده برای مصاحبه متخصصان حوزه مدیریت آن دانشگاه بودند که تعداد 20 نفر به شرط تحقق اشباع نظری به عنوان نمونه آماری و البته به صورت هدفمند تعیین گردیدند. جامعه آماری بخش کمی تعداد 85 نفر از اعضای دانشگاه مذکور بودند که از بین آن ها 65 نفر به عنوان نمونه و به روش طبقه ای تصادفی انتخاب گردیدند. پرسشنامه محقق ساخته از نوع طیف لیکرت 7 گزینه ای که از مبانی نظری و تحلیل مصاحبه های جامعه کیفی مشتمل بر 87 گویه تهیه گردیده بود، بین نمونه کمّی توزیع و داده ها جمع آوری و با آزمون های تحلیل عاملی تأییدی و آزمون بار عاملی تجزیه وتحلیل و رتبه بندی گردیدند.  یافته ها: ضمن مطالعه 22 الگوی ملی و جهانی و بهره مندی از مصاحبه با خبرگان بالاخره الگوی استخراجی برای این تحقیق شامل چهار بعد، ده مؤلفه و 87 شاخص بود. نتیجه گیری: الگوی مستخرجِ به عنوان یک الگوی جامع و با لحاظ نمودن همه نقاط قوت الگوهای قبلی و در نظر داشتن شرایط خاص دانشگاه امین است. هم چنین در بین ابعاد آن، بُعدهای آموزش و پژوهش و در بین مولفه ها، مؤلفه وِیژگی های حرفه ای اعضای هیئت علمی حائز اولویت اول شدند و در نهایت این یافته ها از جهاتی با دانشگاه مورد مطالعه تناسب لازم را دارند و نقطه قوت محسوب می گردند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر ساختار بدهی بر محافظه کاری شرطی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری ساختار بدهی از نسبت کل بدهی ها به کل دارائی ها و نسبت بدهی بلندمدت به کل بدهی ها و برای اندازه گیری محافظه کاری شرطی از سه مدل ا. مدل مبتنی بر رابطه سود و بازده باسو (Basu, 1997) 2. مدل مبتنی بر تغییرات سود باسو (Basu, 1997) و 3. مدل مبتنی بر رابطه اقلام تعهدی و جریان نقد عملیاتی بال و شیواکومار (Ball, et al., 2005) استفاده شده است. در این پژوهش، تعداد 81 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387-1381 به عنوان نمونه آماری انتخاب و با استفاده از مدل های رگرسیون خطی چند متغیره تجمعی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بر اساس نتایج فرضیه اول پژوهش، نسبت کل بدهی ها به کل دارائی ها بر محافظه کاری شرطی در مدل مبتنی بر رابطه سود و بازده، تأثیر مثبت، در مدل مبتنی بر تغییرات سود، بی تأثیر و در مدل مبتنی بر رابطه اقلام تعهدی و جریان نقد عملیاتی تأثیر منفی دارد. هم چنین یافته های پژوهش در مورد فرضیه دوم حاکی از عدم تأثیر نسبت بدهی بلندمدت بر کل بدهی ها بر محافظه کاری شرطی در هر سه مدل یاد شده دارد که این امر نشان-دهنده عدم تأثیرگذاری ویژگی مربوط به سررسید بدهی ها بر محافظه کاری شرطی می باشد.