میترا روحی دهکردی

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی فرایند موجود سیاست گذاری در ورزش همگانی ایران و ارائه الگو انجام شد. پژوهش حاضر ازنظر هدف، در شمار پژوهش های کاربردی و ازنظر ماهیت داده های پژوهشی، جزو پژوهش های طرح آمیخته بود. مدیران و کارشناسان خبره ورزش همگانی به عنوان جامعه هدف درنظر گرفته شدند. شیوه انتخاب گروه نمونه برای بخش کیفی پژوهش، غیراحتمالی و با استفاده از شیوه های نمونه برداری هدفمند و مبتنی بر روش نمونه گیری ملاکی به حجم 16 نفر انجام شد و داده ها ازطریق مصاحبه گردآوری شدند. سپس، داده های حاصل از مصاحبه ها به روش استرابرت و کارپنتر (2011) کدگذاری و تجزیه وتحلیل شدند. برای بخش کمی، نمونه ها به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند و داده های مربوط به آن با ابزار پرسش نامه جمع آوری شدند. گویه های این پرسش نامه، از مصاحبه نظام مند با مدیران و کارشناسان خبره ورزش همگانی استخراج شدند. پایایی پرسش نامه با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (83/0 = α). تحلیل داده ها در این بخش نیز با استفاده از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس. و با آزمون فریدمن انجام شد. در بخش کیفی، نتایج پژوهش نشان داد که مؤلفه های سازمانی، باورها و فرهنگ ها، شرایط اقتصادی، تحلیل، تفسیر، تدوین علمی، مطالعات و پژوهش ها، مؤلفه های مؤثر در سیاست گذاری ورزش همگانی کشور هستند و آسیب های موجود در فرایند سیاست گذاری در ورزش همگانی کشور شامل عواملی ازجمله ضعف در نظارت و کنترل، ساختار ضعیف، ضعف در برنامه ریزی و اجرا، عملکرد ضعیف رسانه ها، منابع مالی محدود، عملکرد ضعیف نیروی انسانی، قوانین و مشارکت محدود مراکز علمی و پژوهشی هستند. همچنین، مطالعات تطبیقی و بومی سازی، مدیریت سازمانی، الگوهای فرهنگی و دینی، الگوهای مبتنی بر پژوهش علمی، الگوهایی هستند که می توان برای سیاست گذاری در ورزش همگانی از آن ها استفاده کرد. طبق نتایج بخش کمی، بین میانگین رتبه های آسیب های موجود در ورزش همگانی و میزان نقش منابع اطلاعاتی موجود تفاوت معنادار مشاهده نشد. به طورکلی، نتایج پژوهش نشان داد که فرایند سیاست گذاری در ورزش همگانی ایران با آسیب ها و چالش هایی همراه است که باید آن ها را شناخت و براساس روش های علمی اصلاح کرد. تغییرات ساختاری و اصلاح قوانین از عمده ترین آن ها به شمار می آیند. همچنین، باید از الگوهای دقیق و علمی برای سیاست گذاری استفاده کرد.