مسعود رحیمی دومکانی

این تحقیق، با استفاده از یک برنامه ی چندرسانه ای رایانه ای، به بررسی تاثیر زیرنویس متون بر درک شنیداری ویادگیری واژگان در زبان خارجی پرداخته است. علاوه براین، تاثیر ترتیب ارائه ی زیرنویس (درمرتبه اول یا دوم) و تعامل آن با سطح دانش زبانی فراگیران زبان را درعملکرد درک شنیداری و واژگان آنان بررسی کرده است. به منظور نیل به این اهداف، یک نرم افزاری رایانه ای طراحی شد و از 200 نفر از فراگیران زبان خارجی ( 100 نفر سطح متوسط-بالا و 100 نفر سطح متوسط -پایین) خواسته شد که در این تحقیق شرکت کنند. شرکت کنندکان به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه زیرنویس (با دومرتبه گوش دادن به متون همراه با زیرنویس)، گروه بدون زیرنویس (با دومرتبه گوش دادن به متون بدون زیرنویس)، گروه اول زیرنویس (با گوش دادن به متون مرتبه ی اول همراه با زیرنویس و مرتبه-ی دوم بدون زیرنویس)، گروه دوم زیرنویس (با گوش دادن به متون مرتبه ی اول بدون زیرنویس و مرتبه ی دوم همراه با زیرنویس). آنان دومرتبه به چهار متن شنیداری (داستان کوتاه) گوش دادند و به آزمون های درک شنیداری و واژگان ازطریق نرم افزار و رایانه پاسخ دادند. نتایج بدست آمده ازآزمون تی و تحلیل واریانس دوسویه نشانگر این مسئله بود که عملکرد زبان آموزان درداستان های زیرنویس شده موثرتر بود، ولی ترتیب ارایه ی زیرنویس تاثیر معنا داری درعملکرد آنها در درک شنیداری و واژگان نداشت. بالاخره، تعامل معنا داری بین ترتیب ارایه ی زیرنویس و سطح دانش زبانی در دو گروه مشاهده نگردید.

با توجه به آینده بکارگیری یک سیستم یادگیری دوگانه، آگاهانه و غیر آگاهانه، در تئوری ها و پژوهش های زبان دوم، الیس ( 2006 ) بر این باور است که بررسی های بیشتر پیرامون چنین تمایزی برای مدل سازی و دریافت بهتر مهارت بسندگی زبان دوم و توانایی اندازه گیری و سنجش آن مفید و حائز اهمیت است. این پژوهش قابلیت دسترسی متفاوت دانش آگاهانه و غیر آگاهانه دستور زبان را برای مهارت بسندگی دانشجویان زبان انگلیسی بررسی کرده است. شرکت کنندگان در این مطالعه 160 دانشجوی زبان انگلیسی بودند که در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه شهرکرد تحصیل می کردند. مجموعه ای از آزمونها شامل آزمون سنجش صحت قواعد دستور زبان با مدت زمان محدود و همین آزمون بصورت تشریحی و بدون مدت زمان خاص و نیز آزمون تافل برای جمع آوری اطلاعات استفاده شدند. مجموعه ای از آزمونهای سنجش ضریب همبستگی برای بررسی سهم های دو دانش آگاهانه و غیر آگاهانه دستور زبان در آزمون تافل و بخشهای مختلف تافل محاسبه شدند. نتایج بدست آمده هیچگونه همبستگی آماری حائز اهمیتی بین نمرات دانش غیرآگاهانه و نمرات آزمون تافل نشان نداد، اما همبستگی خوبی بین نمرات دانش آگاهانه و نمرات آزمون تافل دیده شد. همچنین رابطه متوسطی بین دانش آگاهانه و اجزای مهارت بسندگی وجود داشت. اما هیچ رابطه ای بین دانش غیرآگاهانه و اجزای تشکیل دهنده مهارت بسندگی دیده نشد. همچنین آزمون استاندارد رگرسیون نشان داد که دانش آگاهانه دستور زبان توانست مهارت بسندگی این دانشجویان را در زبان انگلیسی بهتر پیش بینی کند. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد یادگیری دانش آگاهانه دستور زبان انگلیسی در جاهایی که انگلیسی، زبانی خارجی محسوب می شود ضروری است و احتیاج به بررسی بیشتری دارد بویژه زمانی که هدف اولیه کسب مهارت بسندگی شناختی آکادمیک است.

Critical pedagogy (CP), as a poststructuralist educational movement, challenges the asymmetrical, power-over nature of classroom discourse and seeks to accommodate multivocality in the classroom and in the society. This study probed the discourse architecture of EFL classrooms in Iran. Specifically, it aimed to explore to what extent Iranian EFL classrooms have stepped away from the teacher-dominant initiation-response-follow-up (IRF) discourse structure and welcomed CP-oriented dialogism and multivocality. To this end, a number of EFL classrooms in Isfahan and Shahrekord (Iran) were observed, and the running classroom discourse was audio-recorded, transcribed, and analyzed. The results showed that discourse-construction opportunities were distributed unevenly in favor of teachers regarded as the sole authority in the classroom. Student-regulated symmetrical talks were seldom evidenced in the classrooms. The findings further demonstrated that the power-over IRF discourse architecture, despite its communicative inadequacies, still seems to be dominant in EFL classrooms in Iran. Finally, it is suggested that L2 practitioners should move towards transforming the status quo, include more elements of CP into L2 classrooms, and invest in dialogism and multivocality as essential mechanisms to de-silence the students.

This study aimed to shed light on young Iranian EFL students’ oral proficiency improvement through explicit instruction of formulaic sequences (FSs). This pretest-posttest quasi experimental study was conducted in a bilingual school in Shahrekord, Iran. Accordingly, based on ACTFL OPI test, two groups of low intermediate students with age range of 11 to 12 were chosen to be assigned as control and experimental groups. The control group with 20 participants continued its regular instruction focusing on analytic grammar rules and discrete vocabulary, while the experimental group with 40 participants received explicit FSs-based instruction through readings, by adopting a teaching procedure inspired by Lewis’ prescribed strategies for lexicon instruction. After 24 sessions of instruction, the participants were interviewed again, and their oral performance was recorded and transcribed to be scored by two experienced judges. Subsequently, ANOVA results revealed the significant oral proficiency improvement of experimental group in comparison to the control group, pointing to the effectiveness of FSs instruction.