حسین حمزه

افراد مشهور چون مختار، سلیمان بن صرد خزاعی، حبیب بن مظاهر، ابوثمامه صیداوی، مسلم بن عوسجه و ابراهیم بن مالک اشتر نخعی که در واقعه کربلا شهید شدند، در واقعه مسلم رد پایی از آنها گزارش نشده است. چرا چنین افرادی که جزو بزرگان شیعه هستند در قیام مسلم حضور نداشتند؟ این پژوهش با استناد به منابع دسته اول تاریخی و با استفاده از موقعیت های جغرافیایی و ارائه احتمال های عقلی برخاسته از گزارش های موجود، نشان داده است که هرکدام از این بزرگان بنا به دلایلی امکان همراهی با مسلم به عقیل را نداشته اند.

کارکرد به معنای نتیجه و اثر یک واقعه یا حرکت است. از این منظر شعائر حسینی در حوزه اجتماعی در عصر قاجار کارکردهای مهمی داشتند. این کارکردها در دو بُعد سیاسی-اجتماعی و دین باوری و فردی متبلور شده بود. هرچند ماهیت اساسی ظهور و بروز این کارکردها و برگزاری آنها در جامعه، موجب انسجام و همبستگی اجتماعی شده بود، اما این بدین معنا نیست که این کارکردها برای تمامی آحاد افراد مردم و نهادها یکسان بود. در برخی موارد حتی شیوه برگزاری این آیین ها موجب نزاع های داخلی و گسستگی اجتماعی شده بود. واکاوی کارکردهای شعائر حسینی در ایران عصر قاجار به خصوص در آستانه عصر مشروطه و آشنایی روز افزون ایرانیان با مظاهر تمدن غربی می تواند میزان اثرگذاری اجتماعی این مناسک و آیین ها را در میان طبقات گوناگون مردم را مشخص کرده و آسیب های وارد شده برجامعه را از این ناحیه شناسایی کند.

بیشینه سازی قدرت برای زیست در ساحت بین الملل از مسائل مهم دولت اسلامی است. پژوهش پیش رو با طرح این پرسش که ظرفیت فقه سیاسی در گسترش و تعمیق مرزهای راهبردی دولت اسلامی چیست، در تلاش است با توسعه مفهوم مرز و سرحدات دولت اسلامی از خط مرزی به نقطه راهبردی انگاره مرزهای راهبردی دولت اسلامی را تأسیس و در جست وجویی فقهی، گسترش و تعمیق این مرزها را پیگیری نماید تا منافع و مصالح این دولت تأمین شود. مرز، اعتباری است که با اغراض ایدئولوژیکی و استراتژیکی، انواع حوزه نفوذ دولت را به وجود می آورد. این تحقیق از لحاظ روش، توصیفی تحلیلی بوده و یافته های آن نشان می دهد مرز راهبردی بر اساس راهبرد کلان دولت ها در جهت تأمین منافع فراملی شکل می گیرد؛ تقابل منفعت ها و مصلحت ها، حضور دولت در عمق استراتژیک خود را ضروری می سازد. احکام فقه سیاسی ظرفیت متنوعی برای گسترش و تعمیق مرزهای راهبردی دارد. تألیف قلوب و شرایط حاکم در هم کاری ها و معاهدات دولت اسلامی، مهم ترین این ظرفیت ها محسوب می شود.

مقدمه : در پژوهش حاضر با هدف دست یابی به راهکارهای کاهش شکاف میان آموزش تئوری و عملی، دیدگاه دانشجویان در مورد عوامل مؤثر بر این نقص آموزشی در دانشکده دندانپزشکی کرمانشاه در سال 1396 بررسی می شود. روش کار: پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر، دیدگاه 150 دانشجوی سال سوم، چهارم، پنجم و ششم دوره دکتری دندانپزشکی را با سرشماری ارزیابی کرد. سؤالات جمعیت شناختی پرسشنامه شامل جنس، سال تحصیلی، معدل و تجربه کار در بالین بود و سؤالات اصلی به عوامل مؤثر بر شکاف آموزش تئوری با عملی در سه بعد استاد، دانشجو و برنامه ریزی آموزشی می پرداخت. یافته ها: 52% از دانشجویان شرکت کننده در مطالعه حاضر، پسر بودند. بیشترین فراوانی معدل بین 14 تا 17 با 3/77% بود و 74% از دانشجویان سابقه کار در بالین را داشتند. دانشجویان شرکت کننده در مطالعه حاضر به عوامل مرتبط با استاد امتیاز 482/4 ± 07/21، به عوامل مرتبط با دانشجو امتیاز 875/1 ± 23/13 و به عوامل مرتبط با برنامه ریزی آموزشی امتیاز 729/5 ± 02/35 دادند. بررسی تأثیر متغیرهای جمعیت شناختی بر این دیدگاه نیز تنها بر حسب سال های مختلف تحصیلی و در حیطه عوامل مربوط به استاد (002/0= P ) و عوامل مربوط به برنامه ریزی آموزشی (027/0= P ) اختلاف آماری معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نظرات دانشجویان در اهمیت هر یک از عوامل مؤثر بر شکاف بین آموزش تئوری و عملی، اتخاذ راهکارهای مناسب در سه حیطه عوامل مربوط به دانشجو در مرحله اول، استاد و سپس برنامه ریزی آموزشی در جهت حذف یا کاهش فاصله بین آموزش تئوری و عملی در رشته دندانپزشکی ضروری به نظر می رسد.