حمیدرضا مظفری

مقدمه : در پژوهش حاضر با هدف دست یابی به راهکارهای کاهش شکاف میان آموزش تئوری و عملی، دیدگاه دانشجویان در مورد عوامل مؤثر بر این نقص آموزشی در دانشکده دندانپزشکی کرمانشاه در سال 1396 بررسی می شود. روش کار: پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر، دیدگاه 150 دانشجوی سال سوم، چهارم، پنجم و ششم دوره دکتری دندانپزشکی را با سرشماری ارزیابی کرد. سؤالات جمعیت شناختی پرسشنامه شامل جنس، سال تحصیلی، معدل و تجربه کار در بالین بود و سؤالات اصلی به عوامل مؤثر بر شکاف آموزش تئوری با عملی در سه بعد استاد، دانشجو و برنامه ریزی آموزشی می پرداخت. یافته ها: 52% از دانشجویان شرکت کننده در مطالعه حاضر، پسر بودند. بیشترین فراوانی معدل بین 14 تا 17 با 3/77% بود و 74% از دانشجویان سابقه کار در بالین را داشتند. دانشجویان شرکت کننده در مطالعه حاضر به عوامل مرتبط با استاد امتیاز 482/4 ± 07/21، به عوامل مرتبط با دانشجو امتیاز 875/1 ± 23/13 و به عوامل مرتبط با برنامه ریزی آموزشی امتیاز 729/5 ± 02/35 دادند. بررسی تأثیر متغیرهای جمعیت شناختی بر این دیدگاه نیز تنها بر حسب سال های مختلف تحصیلی و در حیطه عوامل مربوط به استاد (002/0= P ) و عوامل مربوط به برنامه ریزی آموزشی (027/0= P ) اختلاف آماری معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نظرات دانشجویان در اهمیت هر یک از عوامل مؤثر بر شکاف بین آموزش تئوری و عملی، اتخاذ راهکارهای مناسب در سه حیطه عوامل مربوط به دانشجو در مرحله اول، استاد و سپس برنامه ریزی آموزشی در جهت حذف یا کاهش فاصله بین آموزش تئوری و عملی در رشته دندانپزشکی ضروری به نظر می رسد.