کارکردهای شعائر حسینی در حوزه قدرت اجتماعی در عصر قاجار
آرشیو
چکیده
کارکرد به معنای نتیجه و اثر یک واقعه یا حرکت است. از این منظر شعائر حسینی در حوزه اجتماعی در عصر قاجار کارکردهای مهمی داشتند. این کارکردها در دو بُعد سیاسی-اجتماعی و دین باوری و فردی متبلور شده بود. هرچند ماهیت اساسی ظهور و بروز این کارکردها و برگزاری آنها در جامعه، موجب انسجام و همبستگی اجتماعی شده بود، اما این بدین معنا نیست که این کارکردها برای تمامی آحاد افراد مردم و نهادها یکسان بود. در برخی موارد حتی شیوه برگزاری این آیین ها موجب نزاع های داخلی و گسستگی اجتماعی شده بود. واکاوی کارکردهای شعائر حسینی در ایران عصر قاجار به خصوص در آستانه عصر مشروطه و آشنایی روز افزون ایرانیان با مظاهر تمدن غربی می تواند میزان اثرگذاری اجتماعی این مناسک و آیین ها را در میان طبقات گوناگون مردم را مشخص کرده و آسیب های وارد شده برجامعه را از این ناحیه شناسایی کند.Effects of the Husayni Rituals in the Realm of Social Power in the Qajar Period
Husayni rituals played significant roles in the Qajar period. These effects were noticeable on two levels: socio-political and individual. Although they exerted various pressures on various classes of people, they never unified their religious manifestations in a way that it might be intended by the Qajar rulers. Yet, the end of the Qajar period was coterminous with the Constitutional movement and the Persians' encounter with the West. Albeit such barriers and the then widespread irreligiosity, the main body of the Persian community never left religious rituals, particularly those that pertain to Imam al-Husayn.
تبلیغات
