فائزه اسدیان اردکانی

هدف از این مطالعه ارائهٔ الگوی بهینهٔ زنجیرهٔ ارزش گردشگری استان یزد است، به گونه ای که امکان بهبود وضعیت فعلی توسعهٔ گردشگری استان یزد فراهم شود. در این پژوهش، با بررسی ادبیات تحقیق، 67 عامل کلیدی تأثیرگذار در زنجیرهٔ ارزش گردشگری شناسایی شد. سپس، با استفاده از روش دلفی فازی، این عوامل بررسی شدند. این تحقیق، از نظر هدف، توصیفی و، از نظر نتایج، کاربردی است. به منظور گردآوری داده ها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از دیدگاه های خبرگان آشنا به حوزهٔ تحقیق استفاده شده است. با توجه به نتایج این پژوهش، تعداد 54 عامل را خبرگان تحقیق تأیید کردند. همچنین، عوامل «آثار مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی - فرهنگی و زیست محیطی» و «سازمان مدیریت مقصد» نیز اضافه و تأیید شدند. با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می شود سازمان مدیریت مقصد گردشگری استان یزد با تأکید بر نقش آفرینی تمامی ذی نفعان توسعهٔ گردشگری استان و با تأکید بر دستیابی به خروجی های مطلوب، بیشینه سازی رضایت گردشگران و آثار مثبت اقتصادی، اجتماعی - فرهنگی و زیست محیطی و کمینه سازی آثار منفی شکل گیرد و از الگوی بهینهٔ ارائه شده به منزلهٔ چهارچوب و روشی برای تجزیه وتحلیل فرایندهای شکل گیری تجربهٔ گردشگری و شناسایی فرصت هایی برای افزایش ارزش از طریق اقدامات مثبت یا حذف موانع یا محدودیت ها استفاده شود.

زمینه و هدف: صنعت گردشگری در سال های اخیر رشد شایان توجهی داشته و از سنتی بودن، به سمت ساختاریافتگی، حرفه ای و جهانی شدن گام برداشته است. این پژوهش با هدف شناسایی و سطح بندی ریسک های منابع انسانی و همچنین، ترسیم روابط بین آن ها اجرا شده است. روش: این پژوهش به لحاظ هدف، از نوع کاربردی و از نوع پژوهش های اکتشافی به شمار می رود و از نظر روش، در دسته پژوهش های آمیخته قرار می گیرد. به این منظور در بخش کیفی با استفاده از تحلیل تم، ریسک های منابع انسانی از پژوهش های انجام شده استخراج شد؛ سپس ریسک های منابع انسانی شناسایی شده، در اختیار خبرگان دانشگاهی و متخصصان فعال در صنعت گردشگری قرار گرفت و با استفاده از تکنیک دلفی فازی، عوامل نهایی انتخاب و بر اساس تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری ساختارمند شد. در نهایت، این ریسک ها با استفاده از تحلیل MICMAC بررسی شدند. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، ریسک های «نداشتن ساختار آموزشی مناسب»، «پایبندنبودن به قانون کار و مشکلات قوانین برای کارکنان» و «نداشتن سیستم جبران خدمات مناسب (حقوق و مزایا)»، ریسک های منابع انسانی مهمی شناخته شد که روی صنعت گردشگری تأثیرگذار است و بایستی در وهله نخست به آن ها توجه شود. نتیجه گیری: با توجه به ماهیت خدمات محور بودن صنعت گردشگری، منابع انسانی و ریسک های مرتبط با آن، همواره دغدغه متولیان و صاحبان کسب وکار در این حوزه بوده است؛ از این رو نتایج به دست آمده، در تعیین مسیر مناسب تر و توسعه صنعت گردشگری، به سیاست گذاران کمک می کند.